 |
T.C.
YARGITAY
3. Hukuk Dairesi
E: 1988/9081
K: 1989/3579
T: 06.04.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Dava dilekçesinde 411.096 liranın faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulü cihetine gidilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği düşünüldü:
KARAR : Dava şartlı yapılan hibenin şartın yerine getirilmemesi nedeniyle istirdadına ilişkindir.
Davalı, savunmasında Düzce 1. Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 1983/41 sayılı müteferrik tesbit dosyasında da belirlenmiş olduğu gibi kredi taksitlerini, o yıl meydana gelen yoğun kar yağışı nedeniyle kredi ile inşaa edilen kereste fabrikasının çökmesi sonunda ödeyemediğini bildirmiştir.
Taraflar arasındaki kredi sözleşmesine bağlı 3.1.1976 tarihli taahhütnamenin 5. maddesi hükmüne göre sözleşme ile yüklenilen vecibelerin yerine getirilmemesi halinde ancak, bağışlananın iade edileceği belirtilmiş olduğuna göre, vecibelerin yerine getirilmemesi nedeni olarak ileri sürülen ve kanıtlanan bu savunmanın mahkemece dikkate alınması gerekir.
Borçlar Kanunu'nun 244. maddesine göre bağışlayan, bağışlamayı takyit eden mükellefiyeti icra etmeyen bağışlanandan, bağışlanan malı geri isteyebilir ise de, madde metninde de belirtildiği üzere mükellefiyetin haklı bir sebep olmaksızın yerine getirilmemesi gerektiği gibi, geri istenebilecek miktar da, bağışlananın elinde kalan ile sınırlıdır.
Davalıların kar yağışı nedeniyle fabrikanın yıkıldığına dair savunmaları ve bağışlanan maldan elinde kalan miktar araştırılmadan yazılı şekilde hüküm verilmesi doğru değildir.
Yukarıdaki hususlar dikkate alınarak sözü edilen kanun hükmünün davada uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması ve sonucuna göre karar verilmesi gerekirken savunmanın kabul edilmeme nedeni açıklanmadan davanın yazılı şekilde kabulü doğru görülmemiştir.
Bu itibarla ylukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin ödediği temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6.4.1989 gününde oybirliğiyle karar verildi.