 |
T.C.
YARGITAY
3. Ceza Dairesi
E. 1992/10827
K. 1992/14118
T. 22.12.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
KÖY MUHTARI
MEMURLARIN YARGILANMASI
ÖZET Köy Kanunu, muhtarlara köy odası yapma görevini yüklediği ve sanığın da müsnet suçu bu görevini ifası sırasında işlediği, bu itibarla da Memurun Muhakematı Kanunu gereğince hakkında işlem yapılması gerektiği gözetilmeden hüküm kurulması yasaya aykırıdır.
(442 s. Köy K. m. 13)
Orman Kanununa muhalefetten sanık Ahmet hakkında yapılan duruşma sonunda; anılan Yasanın 108/1, 647 sayılı Kanunun 4. maddeleri gereğince neticeten 210.000 lira ağır para cezası ile mahkumiyetine, cezasının teciline, tazminat, yargılama giderinin sanıktan tahsiline dair, (Sındırgı Sulh Ceza Mahkemesi)nden verilen 15.10.1991 günlü ve 81/240 sayılı hüküm yerel C. Savcısı tarafından temyiz edilmiş olduğundan; mahallinden gönderilen evrak C. Başsavcılığı'nın 26.10.1992 günlü tebliğnamesiyle Daireye verilmekle okunarak, gereği görüşülüp düşünüldü:
Dava dosyası içeriğine, yapılan duruşmaya, toplanan delillere ve gerekçeye göre yerinde görülmeyen sair itirazların reddins. Ancak:
1- 442 sayılı Köy Kanununun 13. maddesinin muhtarlara köy odası yapma görevini yüklediği ve sanığın da müsnet suçu bu görevini ifası sırasında işlediği, bu itibarla da Memurun Muhakematı Kanunu gereğince hakkında işlem yapılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Kabule göre de;
a) Suç konusu emvali köylülerden aldığını ve kaçak olduğunu bilmediğini ileri süren sanığın bu savunması karşısında emvali getiren köylülerin kimler olduğu ve verdikleri emvalin menşei ile kaçak olup olmadığının araştırılması gerektiğinin düşünülmemesi,
b) Tazminata hükmedildiği halde nisbi harç tayin edilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, yerel C. Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi (BOZULMASINA), 22.12.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.