 |
T.C.
YARGITAY
3. Ceza Dairesi
E. 1992/10490
K. 1992/14002
T. 17.12.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
ORMAN SUÇU
HAŞEP MADDE TİCARETİ
ÖZET Sanığın suç tarihinde hızar atölyesinde sadece kendisine getirilen orman emvalini ücreti mukabili biçmekle mi yetindiği, yoksa kar maksadıyla aldığı orman mallarını işleyerek alet ve eşya haline dönüştürdükten sonra satan ya da başka şekilde orman ürünü ticaretiyle uğraşan bir kimse mi olduğu hususu araştırılarak sonucuna göre Orman Kanununun 708/2. maddesinin uygulama yeri olup olmadığının takdiri icabederken Orman İdaresi yazısına itibar edilmemesi nedeni de açıklanmadan hüküm kurulması yasaya aykırıdır.
(6831 s. OK. m. 108/2)
Orman Kanununa muhalefetten sanık Mustafa hakkında yapılan duruşma sonunda, anılan Yasanın 108/1, 647 sayılı Kanunun 4. maddeleri gereğince neticeten 210.000 lira ağır para cezası ile mahkumiyetine, cezasının teciline, tazminat, nisbi harç ve yargılama giderinin sanıktan tahsiline, emvalin müsaderesine dair, (Ermenek Sulh Ceza Mahkemesi)nden verilen 25.12.1991 günlü ve 244/408 sayılı hüküm yerel C. Savcıları tarafından temyiz edilmiş olduğundan, mahallinden gönderilen evrak C. Başsavcılığı'nın 16.10.1992 günlü tebliğnamesiyle Daireye verilmekle okunarak, gereği görüşülüp düşünüldü:
Dava dosyası içeriğine, yapılan duruşmaya, toplanan delillere ve gerekçeye göre; yerinde görülmeyen sair itirazların reddine. Ancak:
Sanığın orman ürünü ticareti ile uğraşıp uğraşmadığı konusunda Orman İdaresinden alınan 26.9.1991 tarihli cevabi yazıda kanuni deyimler kullanılmak suretiyle sanığın orman ürünü ticaretiyle uğraştığı açıkça ifade edildiği halde Maliye'den ve zabıtadan alınan cevabi yazıların bunu doğrulamadığı ve istenilen yeterli bilgileri içermedikleri anlaşılmakla bu hususun aydınlığa kavuşturulması maksadıyla sanığın suç tarihinde hızar atölyesinde sadece kendisine getirilen orman emvalini ücreti mukabili biçmekle mi yetindiği, yoksa kar maksadı ile aldığı orman mallarını işleyerek alet ve eşya haline dönüştürdükten sonra satan ya da başka şekilde orman ürünü ticaretiyle uğraşan bir kimse mi olduğu hususu araştırılarak, sonucuna nazaran Orman Yasasının 108/2. maddesinin uygulama yeri olup olmadığının takdiri icap ederken Orman idaresi yazısına itibar edilmemesi nedeni de açıklanmadan yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, yerel C. Savcılarının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi (BOZULMASINA), 17.12.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.