 |
T.C.
YARGITAY
3. Ceza Dairesi
E. 1991/2541
K. 1991/7941
T. 18.6.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
ÖZET : Sanığın faydalanmak maksadıyla ormandan ağaç kesip yol yaptığı ve amacının tarla açmak olmadığı, dava konusu yerin orman kadastrosu görmediği, yanmış orman sahasına da taalluk etmediği ve bu itibarla eyleminin Orman Yasasının 93/1. maddesindeki suçu oluşturduğu gözetilmeyerek suç vasfında yanılgıya düşülmesi sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması yasaya aykırıdır.
(6831 8. OK. m. 93/1)
Orman Kanununa muhalefetten sanık Ramazan hakkında yapılan duruşma sonunda, anılan Yasanın 93/2, TCK.nun 59, 647 sayılı Kanunun 4. maddeleri gereğince neticeten 1.500.000 lira ağır para cezası ile mahkûmiyetine, cezasının teciline, tazminat, nisbi harç ve yargılama giderinin sanıktan tahsiline dair, (Gazipaşa Sulh Ceza Mahkemesi)nden verilen 14.5.1990 günlü ve 245/69 sayılı hüküm müdahil idare ile o yer C. Savcısı tarafından temyiz edilmiş olduğundan; mahallinden gönderilen evrak C. Başsavcılığı'nın 28.1.1991 günlü tebliğnamesiyle Daireye verilmekle okunarak, gereği görüşülüp düşünüldü:
Dava dosyası içeriğine, yapılan duruşmaya, toplanan delillere ve gerekçeye göre yerinde görülmeyen sair itirazların reddine. Ancak:
Sanığın faydalanmak maksadıyla ormandan ağaç kesip yol yaptığı ve amacının tarla açmak olmadığı, dava konusu yerin orman kadastrosu görmediği yanmış orman sahasına da taalluk etmediği ve bu itibarla eylemin Orman Yasasının 93/1. maddesindeki suçu oluşturduğu gözetilmeyerek suç vasfında yanılgıya düşülmesi sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, müdahil idare ile o yer C. Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi (BOZULMASINA), 18.6.1991 gününde oybirliğiyle karar verildi.