 |
T.C.
YARGITAY
3. Ceza Dairesi
E. 1991/13028
K. 1992/969
T. 23.1.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
ORMAN SUÇU
ÖZET Sanığın bir kısım orman örtüsünü tahrip ederek hayme (çadır) yapıp yerleşmesinde, toprağın üretim gücünden yararlanma amaç ve kastı bulunmadığı ve eyleminin Orman Kanununun 93/1. maddesindeki suçu oluşturduğunun gözetilmemesi yasaya aykırıdır.
(6831 s. OK. m. 93/1)
Orman Kanununa muhalefetten sanık İbrahim hakkında yapılan duruşma sonunda; anılan Yasanın 93/2, TCK.nun 59; 647 sayılı Kanunun 4. maddeleri gereğince neticeten 1.500.000 lira ağır para cezası ile mahkumiyetine, tazminat, nisbi harç ve yargılama giderinin sanıktan tahsiline dair, (Osmaniye Sulh Ceza Mahkemesi)nden verilen 5.12.1990 günlü ve 695/820 sayılı hüküm sanık ve o yer C. Savcısı tarafından temyiz edilmiş olduğundan, mahallinden gönderilen evrak C. Başsavcılığı'nın 30.10.1991 günlü tebliğ namesiyle Daireye verilmekle okunarak; gereği görüşülüp, düşünüldü:
Hayme, bir nevi çadır olup tesis niteliğinde bulunmadığından ve bu husus suç zaptında açıklanmış olduğundan tebliğ namedeki 2 nolu bozma düşüncesine iştirak edilmemiş ve dava dosyası içeriğine, yapılan duruşmaya, toplanan delillere ve gerekçeye göre sair itirazlar yerinde görülmemiştir. Ancak:
Sanığın bir kısım orman örtüsünü tahrip ederek hayme yapıp yerleşmesinde toprağın üretim gücünden yararlanma amaç ve kastı bulunmadığı ve eylemin Orman Yasasının 93/1. maddesindeki suçu oluşturduğunun gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve C. Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı (BOZULMASINA), 23.1.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.