 |
T.C.
YARGITAY
3. Ceza Dairesi
E:1990/5860
K:1990/11601
T:20.11.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
* ORMAN SUÇU
* İŞGAL VE FAYDALANMA (ÇIRA ÇIKARMAK)
* TAZMİNAT
ÖZET:Sanık tarafından işgal edilip faydalanılan yerin kesinleşmiş orman tadili içinde kaldığı keşifle saptanmış olmasına göre eylem, 6831 sayılı Yasanın 93/2. maddesine girer. Çıra çıkarmak için gövdesi yarılan ağaç hayatiyetini kaybettiğine göre eylem, sözü geçen Yasanın 91/1. maddesindeki suçu oluşturur. Davaya katılan idarece istenilen tazminat konusunda sanığın açık bir kabulü bulunduğu halde buna hükmedilmemesi yasaya aykırıdır.
(6831 s. OK. m. 93/2, 91/1)
Orman Kanununa muhalefetten sanık Hasan hakkında yapılan duruşma sonunda; anılan Yasanın 93/1-3; TCK. 59/2; 647 sayılı Kanunun 4. maddeleri gereğince neticeten 67.500 lira ağır para cezası ile mahkumiyetine, cezasının teciline, yargılama giderinin sanıktan tahsiline, fındık ocaklarının zoralımına, sanığın ağaç kesme fiiline ilişkin davanın önödeme nedeniyle ortadan kaldırılmasına dair, (Yığılça Sulh Ceza Mahkemesi)nden verilen 10.11.1989 günlü ve 4/331 sayılı hüküm müdahil tarafından temyiz edilmiş olduğundan, mahallinden gönderilen evrak C. Başsavcılığı'nın 8.5.1990 günlü tebliğnamesiyle Daireye verilmekle okunarak; gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen sair itirazların reddine. Ancak:
1- Sanık tarafından işgal edilip faydalanılan yerin kesinleşmiş orman tahdidi içinde kaldığı keşfen saptanmış olmasına göre Yasanın 93/2. maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmeyerek yazılı şekilde uygulama sonucu eksik ceza tayini,
2- Çıra çıkarmak için gövdesi yaralanan ağacın hayatiyetini kaybetmiş olduğu bilirkişi raporuyla saptanmış olması karşısında eylemin, Yasanın 91/1. maddesindeki (ağaç kesme) suçunu oluşturduğu ve bu itibarla yazılı şekilde önödeme nedeniyle davanın ortadan kaldırılmasına yasal olanak bulunmadığının düşünülmemesi,
3- Müdahil idarece talep edilen tazminat konusunda sanığın açık bir kabulü bulunduğu halde buna hükmedilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, müdahilin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 20.11.1990 gününde oybirliğiyle karar verildi.
