 |
T.C.
YARGITAY
3. Ceza Dairesi
E. 1990/13148
K. 1991/5358
T. 7.5.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
ÖZET : Köy muhtarı olan sanık hakkındaki dava, köy hocasına ev yapmak üzere verilen ihtiyaç mallarını yerindekullanmamaktan dolayı açılmış olduğuna göre, suç tarihinde köy muhtarı olup olmadığı, kendisine köy hocasına ev yapmak üzere ihtiyaç emvali verilip verilmediği ve emvalin kullanılacağı yerin köy hocası için yapılan ev olupolmadığı araştırılıp, eylem Köy Kanununun 13. Maddesi kapsamına giren ve muhtarın görevi cümlesinden bulunanişlerle ilgili bulunduğu taktirde verilen ara kararı gereğince ve memurun muhakematı kanunu uyarınca idareden lüzumu muhakeme kararı alınması kap eder.
(442s.KöyK.m.13)
(6831 s. OK. m. 98)
Orman Kanununa muhalefetten sanık Satı hakkında yapılan duruşma sonunda; anılan Yasanın 98/1-2; 647 sayılı Kanunun 4. maddeleri gereğince neticeten 345.000 lira ağır para cezası ile mahkumiyetine, cezasının teciline, tazminat, nisbi harç ve yargılama giderinin sanıktan tahsiline dair, (Devrekani Sulh Ceza Mahkemesi)nden verilen 12.4.1990 günlü ve 123/49 sayılı hüküm sanık ile müdahil tarafından temyiz edilmiş olduğundan, mahallinden gönderilen evrak C. Başsavcılığı'nın 29.11.1990 günü tebliğnamesiyle Daireye verilmekle okunarak, gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen sair itirazların reddine. Ancak:
1- Köy muhtarı olan sanık hakkındaki dava, köy hocasına ev yapmak üzere verilen ihtiyaç mallarını yerinde kullanmamaktan dolayı açılmış olduğuna göre, suç tarihinde köy muhtarı olup olmadığı, kendisine köy hocasına ev yapmak üzere ihtiyaç emvali verilip verilmediği ve emvalin kullanılacağı yerin köy hocası için yapılan ev olup olmadığı araştırılıp, eylem Köy Kanununun 13. maddesi kapsamına giren ve muhtarın görevi cümlesinden bulunan işlerle ilgili bulunduğu takdirde verilen ara kararı gereğince ve Memurin Muhakematı Kanunu uyarınca idareden lüzumu muhakeme kararı alınması icap ederken duruşmaya devamla yazılı şekilde karar verilmesi,
2- Kabule göre;
a) Bilirkişi elden çıkarılan emval için 98/2. maddesi gereğince 139.298 lira tazminat miktarı bildirdiği ve buna hükmedildiği halde, nedeni açıklanmadan ayrıca 417.894 lira tazminatın tahsiline karar verilmesi,
b) Resen tayin olunan tazminat üzerinden faize hükmedilemeyeceğinin düşünülmemesi,
c) Kontrole olanak verecek bir şekilde masraf dökümünün karar yerinde gösterilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ile müdahil idarenin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi (BOZULMASINA), 7.5.1991 gününde oybirliğiyle karar verildi.