 |
T.C.
YARGITAY
3. Ceza Dairesi
E: 1990/12931
K: 1991/5279
T: 07.05.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- ORMAN SUÇU (EKSİK SORUŞTURMA)
ÖZET: Sanığın suç tarihinde köyünde oturup oturmadığı verilen izin çerçevesinde kontrollü toplatmanın hangi tarihte yapıldığı hususları araştırılarak, sonucuna nazaran eylemin niteliğiyle sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, elde olunan yakacak ihtiyaç emvalinin bir başka yere naklinin 98. madde çerçevesinde mütalaa edilemeyeceği gözetilmeden hüküm kurulması yasaya aykırıdır.
(6831 s. OK. m. 98)
Orman Kanununa muhalefetten sanık Ali hakkında yapılan duruşma sonunda; anılan Yasanın 98; 647 sayılı Kanunun 4. maddeleri gereğince neticeten 320.000 TL. ağır para cezası ile mahkumiyetine, cezasının teciline, yargılama giderinin sanıktan tahsiline dair (Mihalıcçık Sulh Ceza Mahkemesi)nden verilen 13.4.1990 günlü ve 119/53 sayılı hüküm müdahil idare tarafından temyiz edilmiş olduğundan; mahallinden gönderilen evrak C. Başsavcılığı'nın 28.11.1990 günlü tebliğnamesiyle daireye verilmekle okunarak, gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen sair itirazların reddine. Ancak:
Sanıkta elde olunan emvalin kök ve dal olduğunun bilirkişi mutalaasıyla belirlenmesine, 12.10.1989 günlü İşletme Şefliği yazısında Karageyikli Köyü'nde oturanlar için bu tür yakacağın ihtiyaç nedeniyle, parasız olarak aynı köy halkına verildiği bildirilmesine ve sanığın da ormandaki artık kök ve dallardan diğer köylülerle birlikte olduğunu savunmuş bulunmasına ve beyanlarında Beylikova İlçesi, Yenimahalle B..... Sokak'ta oturduğunu söylemesine göre, sanığın suç tarihinde köyünde oturup oturmadığı verilen izin çerçevesinde kontrollü toplatmanın hangi tarihte yapıldığı hususları araştırılarak, sonucuna nazaran eylemin niteliğiyle sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, elde olunan yakacak ihtiyaç emvalinin bir başka yere naklinin 98. madde çerçevesinde mütalaa edilemeyeceği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Kabulü göre de, emvalin rayiç değeri üzerinden ve 98/2. madde uyarınca re'sen tazminata hükmedilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
Bozmayı icap ettirmiş, müdahilin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 7.5.1991 gününde oybirliğiyle karar verildi.