 |
T.C.
YARGITAY
3. Ceza Dairesi
E: 1989/4134
K: 1989/11545
T: 07.11.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Orman Kanununa muhalefetten sanık Semiha hakkında yapılan duruşma sonunda; sanığın fiil ve eylemine uyan 2896 sayılı Kanunun 91/2. maddesi gereğince 14000 lira, aynı Kanunun 93/2. TCK.nun 59. maddelerince de 10 ay hapis cezaları ile mahkumiyetine, cezasının teciline, tazminat, nisbi harç ve yargılama giderinin sanıktan tahsiline dair (Karacabey Sulh Ceza Mahkemesi)nden verilen 13.12.1988 günlü ve 1306/2021 sayılı Hüküm o yer C. Savcısı tarafından temyiz edilmiş olunmakla; mahallinden gönderilen evrak C. Başsavcılığı'nın 31.12.1989 günlü tebliğnamesiyle daireye verilmekle okunarak; gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Suç yerinin etrafına çekilen tesis niteliğindeki çitin Yasasının 93/4. maddesi uyarınca zoralımına karar verilmemesi, C. Savcısının temyizi lehe olmakla, aleyhe bozma nedeni sayılmamış sair itirazlar yerinde görülmemiştir. Ancak:
1 - Suç saptama tutanağına dayanılarak düzenlenen iddianamede sanığın 48 m2 yüzölçümündeki Devlet ormanından ağaç keserek açma yaptığı vurgulunarak, bu suçtan dolayı Yasanın 9362. maddesinin uygulanması istemiyle hakkında kamu davasının açılmış olmasına ve duruşmada dinlenen imzacı tanıkların bu sahanın etrafında yapılan çiftte kullanılan defne dallarının ormanının başka yerlerinden kesilmiş olduğunu bildirmelerine göre; ayrı bir suç oluşturan defneleri kesmekten dolayı hakkında açılmış ve bir dava bulunmadığı halde sanığa ek savunma hakkı verilerek bu suçtan dolayı mahkumiyet hükmü kurulması
2 - Orman idaresinin 14.12.1988 günlü cevabi yazısında orman kadastrosunun 16.12.1987 tarihinde, suç günü 3.7.1987'den sonra kesinleştiğinin bildirilmiş olmasına göre, sanığın orman boşluğunu işgal ve faydalanma şeklindeki eyleminin Yasanın 93/1. maddesindeki suçu oluşturduğu ve anılan madde ile cezalandırılması gerekirken yazılı madde fıkrası ile hüküm kurulması,
3 - Kabul ve uygulamaya göre; Yasanın 93/2. maddesiyle sanığa verilen 10 ay hapis cezasının,
14.12.1988 tarihinde yürürlüğe giren 3506 sayılı Yasanın 5. maddesi ile kısa süreli hürriyeti bağlayıcı ceza kapsamında kalan sanık hakkındaki bu cezanın, 647 sayılı Kanunun 4. maddesi uyarınca para cezası yada tedbirlerden birine çevrilmesi hususunun mahkemece takdir edilmesi lüzumu,
SONUÇ : Bozmayı gerektirmiş, o yer C. Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 7.11.1989 gününde oybirliğiyle karar verildi.