 |
T.C.
YARGITAY
3. Ceza Dairesi
E: 1989/12633
K: 1990/5505
T: 16.05.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Orman kanunan muhalefetten sanık Hüseyin hakkında yapılan duruşma sonunda anılan yasanın 91/5-son TCK.nun 62, 647 sayılı kanun 4. maddeleri gereğince neticeden 27.999 lira ağır para cezası ile mahkumiyetine tazminat nisbi harç ve yargılama giderinin sanıktan tahsiline emvaller ve traktörün müsaderesine dair Daday Sulh Ceza mahkemesinden verilen 13.6.1989 ünlü ve 60/70 sayılı hüküm sanık vekil tarafından temyiz edilmiş olmakla mahallinden gönderilen evrak C. Başsavcılığının 4.12.1989 günlü tebliğnamesiyle daireye verilmekle okunarak gereği görüşülüp düşünüldü :
KARAR : Yapılan yargılama sonunda Orman Yasasının 91/5 maddesi ile belirlenene temel cezanın son fıkra gereğince misli artırmaya tabi tutulması gerekmesi ve böylece eyleme uygulanması öngörülen temel cezanın üst sınırının TCK.nun 119. maddesindeki seviyeyi aşmış bulunması ve Ceza Genel Kurulunun bu konudaki 18.12.1989 gün ve 1989/317-400 sayılı son içtihadı uyarınca sözü edilen yasa maddesinin uygulama yeri bulunmadığı sebebiyle tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiş yapılan yargılamaya toplanan delillere tanık beyanları keşif ve bilirkişi raporuna göre sair itirazlar yerinde bulunmamıştır. Ancak;
Uygulanan yasa maddesine ve emvalinde zoralımına karar verilmiş olmasına göre ayrıca tazminat hükmedilmesi
SONUÇ.Bozmayı gerektirmiş sanık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 27700 lira tazminatın ve buna bağlı olarakta 3500 lira nisbi harcın karardan çıkarılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,16.5.1990 gününde oybirliğiyle karar verildi.