 |
T.C.
YARGITAY
3. Ceza Dairesi
E: 1989/10188
K: 1990/2909
T: 20.03.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Orman Kanununa muhalefetten sanık Cabbar hakkında bozma üzerine yapılan duruşma sonunda, anılan yasanın 93/2; 647 sayılı kanunun 4. maddeleri gereğince neticeten 109.500 lira ağır para cezası ile mahkumiyetine, tazminat nisbi harç ve yargılama giderinin sanıktan tahsiline daair, Terme Sulh Ceza Mahkemesindene verilen 1.3.1989 günlü ve 12/49 sayılı hüküm sanık ve müdahil tarafından temyiz edilmiş olduğundan mahallinden gönderilen evrak C.Başsavcılığının 10.10.1989 günlü tebliğnamesiyle daireye verilmekle okunarak gereği görüşülüp düşünüldü :
KARAR : Sanığın, nüfus kaydında (fadime) olan ana adının (Fatma) olarak yanlış yazılması mahallinde düzeltilmesi gereken daktilo hatası kabul edilmiş ve bire olarak hükmedilen hapis cezasının 365 gün olması nedeniyle tebliğnamenin 1. bendindeki düşünceye iştirak edilmemiş sair itirazlar yerinde görülmemiştir. Ancak:
1 - Açmanın Mart 1981 yılında gerçekleştirilmiş olduğunun bilirkişi raporundan anlaşılmasına ve bu suç itibariyle TCK.nun 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen 7,5 senelik dava zamanaşımının gerçekleşmiş bulunmasına göre; suç tutanağının düzenlendiği tarihte o yere mısır ekmek suretiyle işgal ve faydalanmasını sürdüren sanığın eylemi Orman Yasasının 93/1. maddesindeki suça dönüşmüş olacağı cihetle; CMUK.nun 258. maddesi uyarınca yukarıda belirtilen yasa maddesi yönünden sanığa ek savunma hakkı tanınmasından sonra, belirecek duruma nazaran işgal ve faydalanma suç ukonusunda bir karar verilmesi gerekirken zamanaşımına uğramış bulunan eyleminden dolayı yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması
2 - Kabul ve uygulamaya göre de;
a) Hüküm tarihinde yürürlükteki tarifeye aykırı olarak nisbi harcın eksik tayini,
b) ilk Hüküm müdahil tarafından temyiz edilmiş ve sanık aleyhine bozulmuş olduğu halde, dosyanın Yargıtay'a gidiş - dönüş masrafının da yargılama giderine dahil edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş sanığın ve müdahilin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan bozmaya uyularak verilen hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 20.3.1990 gününde oybirliğiyle karar verildi