 |
T.C.
YARGITAY
3. Ceza Dairesi
E: 1988/1376
K: 1988/10301
T: 19.09.1988
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Orman Kanununa muhalefetten sanık Yüksek hakkında yapılan duruşma sonunda, anılan Yasanın 93/2-3. maddeleri gereğince neticeden 1 yıl 6 ay hapis cezası ile mahkumiyetine, tazminat, nisbi harç ve yargılama giderinin sanıktan tahsiline dair, (Beykoz Sulh Ceza Mahkemesi)nden verilen 13.11.1987 günlü ve 253/971 sayılı hüküm sanık tarafından temyiz edilmiş olduğundan, mahallinden gönderilen evrak C. Başsavcılığı'nın 5.2.1988 günlü tebliğnamesiyle daireye verilmekle okunarak, gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Ağaçlandırma gideri ile tazminat miktarı üzerinden nisbi harcın eksik tayini, temyiz edenin sıfatına göre aleyhe bozma sebebi sayılmamış, keşif ve bilirkişi raporuna nazaran sair itirazlar yerinde bulunmamıştır. Ancak;
1 - Davanın dayanağını oluşturan suç saptama tutanağında, sanığın Devlet ormanının belirlenen mevkiinde 5400 m2. mesahasındaki eski açılmış sahada işgal ve faydalanmada bulunduğunun ve bunun hemen bitişiğindeki 1000 m2 lik orman alanında o tarihte yeniden açtığının belirlenmesine karşın C. Savcılığnca düzenlenen iddianamede, adı geçenin devlet ormanında "...1000 m2 lik alanda açma yaparak ekin ekmek suretiyle işgal ettiği..." anlatımı ile Yasanın 93/2. maddesinin uygulanması istemi ile hakkında kamu davası açılmasına, duruşma aşamasında suç konusu yerde yapılan keşif sonucu düzenlenen bilirkişi raporunda ise; 1000 m2 lik alanda yeni açma yapıldığının ve ayrıca 5400 m2 lik sahada da işgal ve faydalanılmada bulunduğunun saptanmış olmasına göre; CMUK.nun 257. maddesinde açıkca vurgulandığı gibi açılan davanın kapsamı içinde deliller değerlendirilerek, sanığın 1000 m2 lik yeni açma eyleminden dolayı Yasanın 93/2. maddesi ile hüküm kurulması gerektiği gözetilmeyerek ayrı bir suçu oluşturan ve dava konusu edilmemiş bulunan işgal ve faydalanma sahasının ölçümlenmesi de katılarak, yasa maddesinin üçüncü fıkrası gereğince cezanın artırılması,
2 - Uygulamaya göre de; Yasanın 114. maddesi, uyarınca katılan idarenin bu konuda herhangi bir başvurusu ve isteği mevcut bulunmasa dahi, mahkemece kendiliğinden hükmedilmesi gereken ve bu yönü ile kamu hukukunu da ilgilendiren ağaçlandırma giderinin yasal faize tabi tutulamayacağının düşünülmemesi,
SONUÇ : Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 19.9.1988 gününde oybirliğiyle karar verildi.