 |
T.C.
YARGITAY
3. Ceza Dairesi
E:1988/11690
K:1989/5347
T:16.05.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
ORMAN SUÇU
TAZMİNAT
SANIĞIN TEMYİZİ
ÖZET : İdare, davaya katılma dilekçesinde tazminat istediğine göre; gerçek zararı saptanarak ödenceye karar verilmesi gerekirken, katılan idarenin hukuk mahkemesine başvurmada serbest olduğuna karar verilmesi, temyiz edenin sanık olması bakımından aleyhe bozma nedeni sayılmaz.
(6831 s. OK. m. 108/1, 112)
Orman Kanununa muhalefetten sanık Hüseyin hakkında bozma üzerine yapılan duruşma sonunda, anılan Yasanın 108/1; 647 sayılı Kanunun 4. maddeleri gereğince neticeten 14.000 lira ağır para cezası ile mahkumiyetine, yargılama giderinin sanıktan tahsiline dair, (Bolvadin Sulh Ceza Mahkemesi)nden verilen 6.7.1988 günlü 200/198 sayılı hüküm sanık tarafından temyiz edilmiş, 7.7.1988 gün ve 200/1 98 sayılı ek karar ile temyiz isteminin reddine dair mahallinden gönderilen evrak G. Başsavcılığı'nın 20.10.1988 günlü tebliğnamesiyle Daireye verilmekle okunarak, gereği görüşülüp düşünüldü:
6.7.1988 tarih ve 1988/200-198 sayılı kararın temyizi üzerine mahkemece temyiz isteğinin reddine dair 7.7.1988 ve 200/198 sayılı kararın, 3506 sayılı Yasanın 6. maddesi uyarınca hükmün temyiz kabiliyeti bulunmakla, kaldırılmasına karar verilip yapılan incelemede;
İdarenin, müdahale dilekçesinde tazminat talep etmesine nazaran, Yasanın 112. maddesi uyarınca gerçek zararın saptanarak tazminata hükmedilmesi gerekirken, müdahil idarenin hukuk mahkemesine başvurmada muhtariyetine karar verilmesi, temyiz edenin sıfatı bakımından aleyhe bozma nedeni sayılmamıştır.
Sanığın temyiz itirazları, dava evrakı ve duruşma zabıtnamesi münderecatına, gerekçe ve takdire göre yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle hükmün tebliğname gibi (ONANMASINA), 16.5.1989 gününde oybirliğiyle karar verildi.