 |
T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
E: 2004/16628
K: 2005/1555
T: 8.2.2005
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- ŞİDDETLİ GEÇİMSİZLİK NEDENİYLE BOŞANMA
İçtihat Özeti: Daha önce açtığı boşanma davası reddedilen davalının eşini dövdüğü, hakaret ettiği, evi terk ettiği anlaşılmıştır. Davacının davalıyı affettiğini gösteren deliller de bulunmamaktadır. Davalının önceki açtığı davanın reddinden sonra davacıya açtığı başka davalar da bulunmaktadır. Tüm bunlardan evlilik birliğinin temelinden sarsıldığının ve davacının dava açma hakkının bulunduğunun kabulü gerekir. (4721 s. MK. m. 166)
Taraflar arasındaki davanın muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle Türk Medeni Kanununun 200. maddesi koşullarının gerçekleşmiş bulunmasına göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan (nafakanın tenziline yönelik) temyiz itirazları yersizdir.
- Davalı koca tarafından 28.7.2000 tarihinde açılan boşanma davası reddedilmiş, karar Yargıtay denetiminden geçerek 19.4.2002 tarihinde kesinleşmiştir. Boşanma davasının reddinden sonra taraflar bir araya gelmemişler, ortak hayat kurulamamıştır. Bu dava ise kadın tarafından, Türk Medeni Kanununun 166/1. maddesinde yer alan evlilik birliğinin temelinden sarsılması sebebine dayanılarak 13.11.2003 tarihinde açılmıştır.
Toplanan delillerden; davalı kocanın eşini dövdüğü, " orospu, kahbe, kaltak" şeklinde sözler sarfederek ona küfür ve hakaret ettiği ve dört yıl önce bir kısım eşyaları alarak müşterek evi terkettiği anlaşılmaktadır. Tarafların fiilen ayrılmalarından sonra, davacı yakınlarının tarafların barışması için kendiliklerinden girişimde bulunmuş olmaları; af iradesini kuşkuya yer bırakmayacak şekilde ortaya koyan başka olgu ve deliller bulunmadıkça; önceki olaylardan dolayı davacının, davalıyı affettiği anlamına gelmez. Kaldı ki, kocanın açtığı, boşanma davasının reddedilmesinden sonra, taraflar arasında görülen ve koca tarafından açılmış bulunan, itirazın iptali, istirdat ve menfi tesbit davaları, taraflar arasında husumet oluşmasına da yol açmıştır. Bu halde taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkan vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir. Olayların akışı karşısında davacı, dava açmakta haklıdır. Bu şartlar altında eşleri birlikte yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine göre, boşanmaya karar verilecek yerde, yetersiz gerekçe ile davanın reddi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple (BOZULMASINA), hükmün bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümünün yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple (ONANMASINA), temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine 8.2.2005 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
