 |
T.C
YARGITAY
2. HUKUK DAİRESİ
E: 2003/1119
K: 2003/2551
T: 27.02.2003
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- DAHA AZ KUSURLU EŞE MADDİ TAZMİNAT
- BOŞANMA
- KORUMA TEDBİRLERİ
- RESEN KARAR VERME
- TEDBİR NAFAKASI
- CİNSEL BİRLEŞME KURULAMAMASI
- AİLE SIRLARINI YAYMA
- NAFAKAYA HAK KAZANMA
- AYRI YAŞAMAYA HAK KAZANMA
ÖZET: Evlilik birliği sırasında evliliğe ısınamadığını kocası ile cinsel birliktelikleri olmadığını, kocasının erkekliği olmadığını ileri sürerek kocasını başkaları nezdinde küçük düşüren kadının bu davranışı ve olayların akışı nedeniyle taraflar arasında evlilik birliği temelden sarsılmış olduğundan ortak hayatın devam ettirilmesi taraflardan beklenilmez bir hal almış olup taraflar hakkında boşanma karan verilmesi gerekir. Aynca, boþanma veya ayrýlýk davasý açýlýnca hakim, davanýn devamý süresince, gerekli olan, özellikle eþlerin barýnmasýna, geçimine, mallarýn yönetimine ve çocuklarýn bakým ve korunmasýna iliþkin geçici önlemleri kendiliðinden almak zorundadýr.
(4721 s. MK. m. 4,169,174,185,186,195,197, 215, 223, 242, 244, 262, 263, 264, 267)
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
1- Davacı kocanın temyizi yönünden yapılan incelemede: Yapılan soruşturma, toplanan delillerle davalının, evlenmelerinden 2 ay sonra Türkiye'ye döndüğünde, evliliğe ısınamadığını, evliliği umduğu gibi olmadığını, davacı ile cinsel ilişki kuramadıklarını, davacının erkekliği olmadığını söylediği bu suretle kocasını başkaları nezdinde aşağıladığı anlaşılmaktadır. Bu halde taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkân vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir. Olayların akışı karşısında davacı dava açmakta haklıdır. Bu şartlar altında eşleri birlikte yaşamaya
zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine göre, boşanmaya (TMK: 166/l) karar verilecek yerde, yetersiz gerekçe ile davanın reddi doğru bulunmamıştır.
2- Davalı kadının temyizi yönünden yapılan incelemede;
a- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle davalı-davacı kadın, ayrı yaşamakta ve nafaka talep etmekte haklılığını kanıtlayamamış olmasına göre, davalı-davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
b- Boşanma veya ayrılık davası açılınca hakim, davanın devamı süresince, gerekli olan , özellikle eşlerin barınmasına (TMK. md.l86/l)geçimine, (TMK md.185/3) malların yönetimine (TMK: 223, 242, 244, 262, 263, 264, 267, 215) ve çocukların bakım ve korunmasına (TMK: 185/2) ilişkin geçici önlemleri kendiliğinden (resen) almak zorundadır. O halde dava tarihinden geçerli olmak üzere, herhangi bir işi ve geliri olmayan kadın yararına Türk Medeni Kanununun 185/3, 186/3 md lerine uygun miktarda tedbir nafakasına hükmedilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi usul ve kanuna aykırıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple davacı yararına, 2/b bendinde gösterilen sebeple davalı yararına BOZULMASINA, davalının bozma kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının 2/a bendinde gösterilen gerekçe ile REDDİNE, temyiz peşin harcının yatıranlara geri verilmesine oybirliğiyle karar verildi. 27.02.2003
|
