 |
T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
E: 2002/9653
K: 2002/10439
T: 23.9.2002
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- NESEBİN REDDİ DAVASI
- HAK DÜŞÜRÜCÜ SÜRE
ÖZET: Yürürlükten kaldırılan 743 sayılı Medeni Kanun zamanında açılan nesebin reddi davasında, sözü edilen Yasanın 246. maddesine göre dava açmak için azami bir süre öngörülmemiştir. 4721 sayılı TMK.nun 289. maddesinde öngörülen beş yıllık süre 4722 sayılı Yürürlük Kanunun 20. maddesi hükmü gereğince, yeni Medeni Kanunun yürürlüğe girdiği tarih olan 1.1.2002 tarihinden itibaren başlaması gerekir.
(743 s. MK. m. 246)
(4721 s. MK. m. 289)
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava 7.2.1995 doğumlu Taylan'ın nesebinin reddi davası olup, mahkemece 4721 sayılı Türk Medeni Kanunun 289. maddesi uyarınca çocuğun doğumundan dava tarihine kadar 5 yıllık hak düşürücü sürenin geçtiği gerekçesi ile dava ret edilmiş, kararı davacı temyiz etmiştir.
Davacı 743 sayılı Türk Kanunu Medenisinin 246. maddesine dayanarak davalı tarafından kandırılması (iğfal) sebebiyle küçüğün kendi çocuğu olmadığını 9.6.2000 tarihinde öğrendiğini iddia edip davayı öğrenme tarihinden itibaren bir aylık hak düşürücü süre içerisinde 14.6.2000 tarihinde açmıştır. Davanın açılış tarihinde yürürlükte bulunan Türk Kanunu Medenisinin 246.maddesine göre nesebin reddi davasını açmak için azami bir dava süresi öngörülmemiştir. 4721 sayılı Kanunun 289. maddesinde öngörülen 5 yıllık azami dava açma süresi, 4722 sayılı Yürürlük Kanununun 20. maddesi nazara alındığında 4721 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği 1.1.2002 tarihinden itibaren başlaması gerekir.
Şu halde, davacının dava açmak konusunda kandırıldığı (iğfal edildiği) iddiası yönünden taraf delilleri toplanıp, 743 sayılı Türk Kanunu Medenisinin 246. maddesi şartlarının tahakkuk etmesi halinde işin esası yönünden inceleme yapılarak sonucu uyarınca karar verilmesi gerekirken 4722 sayılı Yürürlük Kanununun 20. maddesi dikkate alınmadan hak düşürücü süreden davanın reddi doğru bulunmamıştır.
Sonuç: Temyize konu kararın belirtilen sebeplerle (BOZULMASINA), bozma sebebine göre sair yönlerin incelenmesine yer olmadığına, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, 23.9.2002 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
