 |
T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
E: 2002/4167
K: 2002/4916
T: 8.4.2002
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
· EVLATLIK BAĞININ KURULMASI
· GÖREVLİ MAHKEME
ÖZET: 4727 sayılı Yeni Medeni Kanunun 316 maddesinde evlatlık bağının ancak mahkeme kararıyla kurulabileceği hükme bağlanmıştır.
Evlatlık edinmede görevli mahkeme Asliye Hukuk Mahkemesidir.
(4721 s. MK. m. 316)
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Mahkemelerin görev ve yetkileri kanunla belirlenir. (Anayasa md. 142) 743 sayılı Türk Kanunu Medenisine göre evlatlık bağının kurulabilmesi için; önce Sulh Hukuk Hakiminden "evlat edinmeye izin" kararının alınması,, sonra resmi senet düzenlenmesi gerekiyordu. 1.1.2002 tarihinde yürürlüğe giren 4721 sayılı Türk Medeni Kanununda bu ikili yapı kaldırılmış, evlatlık bağının "mahkeme" kararıyla kurulacağı hükme bağlanmıştır. Kural olarak Asliye Hukuk Mahkemesinin görevi asıl, Sulh Hukuk Mahkemesinin görevi asıl, Sulh Mahkemesinin görevi ise istisnadır. Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 8/5. maddesindeki yetki kuralı, eski yasada evlat edinme ilişkisinin ikili ve farklı bir şekilde kurulmasından kaynaklanmaktaydı. Oysa, yeni Türk Medeni Kanununa göre; evlat edinme ilişkisinin kurulacağı "mahkeme kararı" eski kanundaki "izin" kararından farklıdır. Hakimin, evlat edinmeye karar vermeden önce; ciddi bir araştırma yapması, evlat edinmeye karar vermeden önce; ciddi bir araştırma yapması, evlat edinenle edinileni dinlemesi (TMK. md. 316) gerektiğinde uzmanların (Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu gibi) görüşünü alması, evlat edinenin altsoyu varsa onların tavır ve düşüncelerini değerlendirmesi ve kanunda gösterilen diğer şartları araştırması gerekmektedir. Yeni kanunumuzda, evlatlık ilişkisinin düzenlendiği maddelerde: "mahkeme", "hakim" ifadelerinin kullanılmış olması da; görevli mahkemenin Asliye Hukuk Mahkemesi olduğunu göstermektedir. Açıklanan nedenlerle davada işin esasının incelenmesi gerekirken, görevsizlik kararı verilmesi doğru görülmemiştir.
Sonuç: Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenle (BOZULMASINA), temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine 8.4.2002 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
