 |
T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2000/9003
Karar No: 2000/10145
Tarih : 11.9.2000
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
1- Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davacının aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2- Kadının iktidarsızlık iddialarından sonra evlilik birliği devam etmiş, koca kadını dövmüş taraflar ayrılmışlardır. Kocanın açtığı boşanma davasıda bu gerekçe ile ve koca kusurlu olduğundan reddedilmiş, bu konudaki hüküm kesinleşmiştir. Taraflar bu red kararından sonra bir araya gelmemişlerdir. O halde boşanmaya neden olan olaylarda davalı koca tamamen kusurlu olup, boşanma yüzünden kadının zarurete düştüğüde belirlenmiştir.
Bu nedenle;
a)Medeni Kanunun 143/1. maddesi mevcut ve hatta muntazar (beklenen) bir menfaati boşanma yüzünden haleldar olan kabahatsiz karı veya kocanın, kabahatli olan taraftan maddi tazminat isteyebileceğini, 152. maddeside, evin seçimi, karı ve çocukların uygun biçimde geçindirilmesinin kocaya ait olduğunu öngörmüştür. Toplanan delillerden boşanmaya sebep olan olaylarda kadının hiçbir kusurunun olmadığı anlaşılmaktadır. Boşanma sonucu kadın, en az eşinin desteğini yitirmiştir. O halde mahkemece, tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile hakkaniyet ilkesi (MK.Md,4) dikkate alınarak kadın yararına uygun miktarda maddi tazminat verilmelidir. Bu yönün dikkate alınmaması doğru görülmemiştir.
b)Medeni kanunun 143/2. maddesi, boşanmaya sebebiyet vermiş olan hadiseler, kabahatsiz karı veya kocanın şahsi menfaatlerini ağır bir surette haleldar etmiş ise. hakimin manevi tazminata hükmedebileceğim öngörmüştür. Toplanan delillerden evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına sebep plan olaylarda kadının hiçbir kusurunun olmadığı, karşı taraf ise tam kusurlu olup, kişilik haklarına ağır saldırı teşkil etmektedir. O halde mahkemece, tarafların sosyal ve ekonomik durumları, tazminata esas olan fiilin ağırlığı ile hakkaniyet kuralı (MK Md.4) dikkate alınarak kadın yararına uygun miktarda manevi tazminata hükmedilmesi gerekir. Bu yönün dikkate alınmaması doğru görülmemiştir.
c) Davacı lehine Medeni Yasanın 144. maddesi koşullan oluştuğundan uygun miktarda yoksulluk nafakası taktiri gerekir. Bu yön gözetilmeden yoksulluk nafakası talebininde reddi, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:1- Hükmün bozma kapsamı dışında kalan temyize konu kesimlerinin l .bentte gösterilen nedenlerle ONANMASINA.
2- Hükmün 2.bentte gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, temyiz peşin harcın yatırana geri verilmesine oybirliğiyle karar verildi. 11.9.2000 Pzt.