 |
T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
E: 2000/11584
K: 2000/15330
T: 5.12.2000
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Karar Özeti: Taraflar aynı zamanda Türk vatandaşı olması halinde 2675 sayılı Kanunun 4/6. maddesi gereğince Türk Hukukunun uygulanması gerekir,
2675 sayılı Kanunun 38/e maddesi gereğince tenfıze itiraz edilmiş ise bu isteğin reddi gerekir.
(2675 s. MÖUHK. m. 4/6, 38/e)
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hükmün temyizen murafaa icrası suretiyle tetkiki istenilmekle dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
1- Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre yetkiye yönelik temyiz itirazları yersizdir.
2- İşin esasına gelince;
Taraflar aynı zamanda Türk Vatandaşı olup 2675 sayılı Kanunun 4/b maddesine göre Türk Hukukunun uygulanması gerekirken yabancı mahkemede Alman Hukuku uygulandığı gibi, yabancı ilamın içeriğine göre Evlilik Bağına İlişkin Kararların Tanınmasına Dair Sözleşme (14.9.1975 tarihli resmi gazete) hükümlerinin uygulanması da mümkün değildir.
Davalı 2675 sayılı Kanunun 38/e maddesi gereğince bu yönden tenfize itiraz etmiş bulunmasına göre isteğin reddi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir.
Sonuç: Temyiz edilen kararın 2. bentte gösterilen sebeple (BOZULMASINA), yetkiye yönelik temyiz itirazının 1. bentte gösterilen sebeple (REDDİNE), temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, 5.12.2000 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
