 |
T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
Esas no: 1999/14491
Karar no: 2000/1324
T : 7.2.2000
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
BOŞANMA KARARININ TENFİZİ
ÖZET: Tarafları Türk olan bir davada, yabancı mahkemenin Türk Hukukunu uygulamadığı ve davalının da tenfize bu yönde karşı çıkmadığı hallerde, kamu düzenine de açık aykırılık yoksa, mahkemece tenfize karar verilmesi gerekir.
(2675 s. MÖUHK. m. 13, 38/C)
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
2675 sayılı Milletlerarası Özel Hukuk ve Usul Hukuku hakkında Kanununun 13. maddesi, boşanma sebepleri ve hükümleri hakkında eşlerin milli hukukunun uygulanacağını, 381c maddesinin ise; Türklerin kişi hallerine ilişkin yabancı ilamda Türk kanunlar ihtilafı kuralları gereğince yetkili kılınan hukukun uygulanmamış olması halinde tenfiz davası sırasında, bu yönde itiraz edilmemiş ise tenf ize karar verilebileceğini hükme bağlamıştır.
Toplanan delillerden tarafların Türk vatandaşı oldukları anlaşılmaktadır. Yabancı mahkeme Türk Hukukunu uygulamamıştır. Ancak davalı tenfize bu yönde karşı çıkmamıştır. Kamu düzenine açıkça aykırı bir halde söz konusu değildir. Mahkemece tenfize karar verilmesi gerekirken yasanın yorumunda, delillerin değerlendirilmesinde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde ret kararı verilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
S o n u ç: Temyiz edilen hükmün gösterilen sebeple (BOZULMASINA), temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, 7.2.2000 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.
MUHALEFET ŞERHİ
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delilerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre yerinde bulunmayan bütün temyiz isteğinin reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanması gerekmiştir. Bu sebeple sayın çoğunluğun bozma kararına katılmıyorum.
A.İ. Özuğur
Üye