 |
T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
Esas No : 1998/3820
Karar No : 1998/6007
Tarih : 15.5.1998
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
ÖZET:Yoksulluk nafakasının toptan veya irat şeklinde ödenmesine karar vermek hakimin takdirindedir.
Toptan yoksulluk nafakasına hükmedilirken gözetilecek unsurlar.
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm tedbir ve yoksulluk nafakası ile manevi tazminat yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin taktirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davacının tedbir nafakasına yönelik temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumları ile manevi tazminata sebep olan hadisenin ağırlığı dikkate alındığında takdir edilen manevi tazminat azdır. Medeni Kanunun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkeside dikkate alınarak daha uygun tazminat takdir edilmelidir. Bu yönün gözetilmemesi usul ve yasaya aykırıdır.
3-Medeni Kanunun 145. maddesi yoksulluk nafakasının toptan veya durumun gereklerine göre irad şeklinde ödenmesine karar verebileceğini öngörmüştür. Bunun takdiri hakime aittir. Hakim toptan yoksulluk nafakasına hükmederken, tarafların sosyal ve ekonomik durumlarını çalışma koşullarını, kaçlının yaşını , evlenme şansını ortalama yaşam süresini, paranın peşin sermaye değerini Medeni Kanunun 4. maddesindeki hakkaniyet kuralı verilecek paranın kadının yoksulluktan kurtarma amacını taşıdığımda dikkate almak zorundadır. Bu yönler dikkate alınmadan, yazılı şekilde yoksulluk nafakasına hükmedilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün iki ve üçüncü bentlerde gösterilen sebeple manevi tazminat ve yoksulluk nafakası yönünden BOZULMASINA, kararın tedbir nafakasına ilişkin bölümünün ise ONANMASINA temyiz peşin harcın yatırana geri verilmesine oybirliğiyle karar verildi.