 |
T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
Esas No : 1997/5651
Karar No : 1997/6939
Tarih : 16.6.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
ÖZET: Boşanmaya yol açan olaylar sebebiyle M.K. 143. maddesi çerçevesinde bir istekte bulunulmuş ve orada bir karar oluşmuşsa, o fiilin mağduru dönüp B.K. 49. maddesi uyarınca bağımsız haksız fiil tazminatı isteyemez.
Medeni Kanunun 143/2. maddesi boşanmaya sebebiyet vermiş olan hadiseler kabahatsiz karı veya kocanın şahsi menfaatlerini ağır bir surette haleldar etmiş ise, Hakim manevi tazminat namiyle muayyen bir meblağ dahi hükmedebilir hükmünü, Borçlar Kanununun 47. maddesi "Hakim hususi halleri nazara alarak cismani zarara duçar olan kimseye manevi zarar namiyle adalete muvafık tazminat verilmesine karar verebilir" ve Borçlar Kanununun 49. maddesi ise "şahsi menfaatleri haleldar olan kimse hata vukuunda zarar ve ziyan ve hatanın hususi ağırlığı icap ettiği surette manevi zarar namiyle nakdi bir meblağ itasını dava edebilir" hükmünü getirmiştir.
Somut olayda davacı 1.9.1993 tarihinde açtığı boşanma davasında davalının kendisine kötü davrandığını ve dövdüğünü ileri sürerek MK. 143/1 maddesi gereğince 10.000.000 TL. manevi tazminat talep etmiş olup yapılan yargılama sunucu verileri boşanma kararı ile birlikte manevi tazminat talebi de aynen kabul edilmiş; davacı boşanma kararından sonra açtığı 8.12.1994 günlü bu dava ile de ayni olaylara dayanarak 60.000.000 TL. manevi tazminat talebinde bulunmuş; mahkemece de bu isteği kısmen kabul edilmiştir.
Burada davacının yarışan hakları söz konusu olup seçimini açtığı boşanma davasında Medeni Kanunun 143/2. maddesine göre kullanıp karar elde ettikten sonra, bundan vazgeçip ayni olay nedeniyle tekrar Borçlar Kanununun hükümlerine dayanarak manevi tazminat isteyemez. Bu yön gözönünde tutularak davanın reddi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru değildir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine oybirliğiyle karar verildi.