 |
T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
Esas No : 1997/5310
Karar No : 1997/6372
Tarih : 04.06.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm yoksulluk nafakası ve manevi tazminat yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : 1 - Koca 28.3.1994'te ihtar isteğinde bulunmuştur. Kadına yapılan müessir fiilden dolayı Pendik Asliye Ceza Mahkemesi'nde açılan dava 7.7.1994'te davacının mahkumiyeti ile sonuçlandırılmıştır. İhtar döneminde derdest ceza davası devam ettiğine göre, davalı çağrılan eve dönmemekte haklıdır. O halde mahkemece terk hukuki sebebine dayanarak açılan davanın (MK. m.132) reddine karar vermek gerekirken, delillerin değerlendirilmesinde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
2 - Davacı hazırladığı eve eşini davet ettiğine göre, bu tarihe kadar davalıdan sadır olan ve boşanmaya sebep olacak bütün olayları hoşgörü ile karşıladığının kabulü gerekmektedir. Bu olaylara dayanılarak boşanmaya hükmedilemez. Açıklanan husus üzerinde durulmaması da isabetsizdir.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, temyiz peşin harcın yatırana geri verilmesine 4.6.1997 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.