 |
T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
Esas No : 1997/4569
Karar No : 1997/5596
Tarih : 21.05.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Medeni Kanunun 134/3. maddesi koşulları oluşmadığı halde boşanma kararının o davada davalı bulunan erkeğin kabulü neden gösterilerek verildiği ve bu şekilde kesinleştiği davacının eyleminin boşanma sebebi olarak gösterilmediği anlaşılmaktadır. Oysa ki Medeni Kanunun 143/1 maddesindeki maddi tazminat koşullarının oluşabilmesi için boşanmaya sebebiyet veren olaylarda davalının kusurlu olduğunun ve 143/1 maddesindeki manevi tazminat koşullarının oluşabilmesi içinde boşanmaya sebebiyet veren olayların şahsiyet haklarını ağır şekilde de rencide etmesi gerekir. Belirtilen boşanma kararına göre Medeni Kanunun 143/1, 2 maddesinin uygulanmasını gerektiren bir sebebe dayanılmadığından bu davanın reddi gerektiği gözönünde tutulmaması doğru değildir. Öte yandan tarafların evlenmelerinden önceki olayların haksız fiil oluşturması mümkün olmayıp bu halin Borçlar Kanununun 49. maddesi koşullarını oluşturmayacağı da gözönünde tutularak davanın reddi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir.
SONUÇ : Temyiz edilen kararın gösterilmesi sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine 21.5.1997 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.
MUHALEFET ŞERHİ
Kadın evlenirken kız olmadığından eşinden gizlemiştir. Bu durum kocanın kişilik haklarına saldırı teşkil eder. Manevi tazminata ilişkin karar doğrudur. Açıklanan sebeple değerli çoğunluğun bu yöne ilişkin bozma kararlarına iştirak edilmemiştir.