 |
T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
Esas No : 1997/4287
Karar No : 1997/5766
Tarih : 23.05.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkamece verilen hüküm temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Davalı evlatlık 15-16 yaşında iken babası ile birlikte evlat edinenlerin evini terk ettiği aradan geçen 5 yıl gibi uzun süre içinde evlat edinenleriyle ilişki kurmadığı farik ve mümeyyiz olan davalının bu eylemi iradesiyle gerçekleştirdiği, doğan anne-babanın yanında iken tanık beyanlarından anlaşıldığına göre evlilik yaptığı, dosyadaki aile kayıt tablosunda bekar göründüğünden muhtemelen resmi olmayan bir evlenmenin varlığı da sözkonusudur. Medeni Kanunu'nun 260. maddesi gereği reşit olan ve olmayan çocuklar, anne-babalarının karşı ailenin gerektirdiği yardım ve saygıyı göstermekle yükümlüdürler. Davalı belirtilen yasal saygıyı yine belirtilen uzun süre içinde göstermeyerek Medeni Kanun'un 258. maddesinin yollamasıyla Medeni Kanun'un 457/2. maddesiyle öngörülen ailesine karşı yasal olarak yükümlü olduğu görevleri yerine getirmede ağır kusurludur. Yasal koşulları oluşmuş bulunduğu halde davanın kabulü yerine red edilmesi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ : Temyize konu hükmün açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz peşin harcın yatırana geri verilmesine 23.5.1997 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.