 |
T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
Esas No : 1997/2562
Karar No : 1997/3702
Tarih : 03.04.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Vekille takip edilen davalarda tebligat da vekile yapılır (7201 Sayılı Kanun 11) Buna rağmen tebligatın asile yapılması doğru değilse de karar davalı vekilince süresinde temyiz edilmiş olmakla sonuca etkili görülmeyip yanlışlığa işaret edilmekle yetinilmiştir.
Esasa ilişkin temyize gelince;
Medeni Kanunun 315. maddesi gereğince yoksulluk nafakasına hükmolunması için davalının yardım edilmediği takdirde zarurete düşeceğinin sabit olması ve artırma istek tarihinde de zaruret halinin devam etmesi ayrıca Medeni Kanunun 316. maddeye göre mirastaki tertip sırasının gözetilmesi ve ve diğer çocuklarının durumu belirlenip ona göre takdir ve değerlendirilmesi gerekir.
Mahkemece yapılacak iş önceki nafaka dosyasını celbetme davacının taşınmaz kayıtlarını celbedip değer ve gelirlerini belirlemek, bğkur maaşını merciinden sormak ve delilleri hep birlikte değerlendirilip sonucuna göre karar vermektir. Bu yön gözönünde tutulmadan eksik tahkikatle yazılı şekilde hüküm kurulması doğru değildir.
SONUÇ : Temyiz edilen kararın gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcın yatırana geri verilmesine 3.4.1997 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.