 |
T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
Esas No : 1997/13813
Karar No : 1997/1674
Tarih : 18.02.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hükmün temyizen mürafaa icrası suretiyle tetkiki istenilmekle duruşma için tayin olunan bugün temyiz eden tebligata rağmen gelmedi. Karşı taraf Özcan Polat bizzat geldi. Gelenin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
KARAR : 27.3.1957 gün 10/1 sayılı Yargıtay inançları birleştirme kararı uyarınca ihtarla birlikte, davalının eve dönmesi gerektiğinde geri dönmesi ve konaklamasına yeterli olacak giderin ikametgahda ödemeli olarak gönderilmesi gerekir. PTT müdürlüğünün dosya içindeki yazısından ve para makbuzundaki paranın ikamette ödemeli olarak gönderildiği anlaşılmamaktadır.
Belirli bir para alacağının alacaklının ikametgahında ödenmesi gerekir. (BK.73) Bu yönlerin dikkate alınmaması ve yeterince araştırılmadan Medeni Kanunun 132. maddesinin koşullarının oluştuğundan bahisle boşanmaya karar verilmesi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ : Temyize konu hükmün açıklanan gerekçe ile BOZULMASINA temyiz peşin harcın yatırana geri verilmesine 18.2.1997 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.
KARŞI OY YAZISI
1- Davalının ayrı yaşamada haklı olduğu sonuçlanan nafaka davası ile belirlenmiştir. (Diyarbakır Sulh Hukuk 1995/436-36 sayılı kesinleşen kararı)
Davalının bir mahkeme kararı ile yaşamada haklı bir başka mahkemede haksız olduğu kabul edilemez. Davacı, Sulh mahkemesinin tesbit ettiği ayrı yaşamada haklılığın ortadan kalktığını iddia etmemiş kanıtta getirmemiştir.
2- Davalı ihdar tebligatını almadığını ısrarla bildirmiş kararın tebliği üzerinde imzanın kendisine ait olmadığını belirtmiştir. İmzanın davalıya ait olduğu tesbit edilmeden, eksik incelemeyle hüküm kurulması da doğru değildir. Bozma kararına bu gerekçelerinde eklenmesi gerektiği görüşündeyim.