 |
T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
Esas No : 1997/13591
Karar No : 1997/122
Tarih : 08.01.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
KARAR : 1- Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2- Medeni Kanunun 144. maddesinde ifadesini bulan yoksulluk nafakası; Boşanmadan sonra müstakil bir dava şeklinde açılabileceği gibi boşanma davasının devamı sırasında da yazılı yahut sözlü olarak istenmesi imkan dahilindedir. Bu safhada istek boşanmayanın ferisini oluşturmaktadır. Herhangi bir harca da tabi değildir.
Mahkemece boşanmaya karar verilmiş, temyiz üzerine karar yalnızca tedbir nafakası yönünden bozulmuştur. Boşanmaya ilişkin hüküm kesinleşmiştir. Yoksulluk nafakası boşanma hükmü kesinleştikten sonra istenilmiştir. Harcı verilerek müstakil bir dava şeklinde açılmamıştır. Mahkemece yoksulluk nafakası isteğinin açıklanan sebeple reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün ikinci bentte gösterilen sebeple yoksulluk nafakası yönünden BOZULMASINA, kararın bozma kapsamı dışında kalan yönlerinin ise ONANMASINA, temyiz peşin harcın yatırana geri verilmesine 8.1.1997 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.