 |
T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
Esas No : 1997/12274
Karar No : 1997/13644
Tarih : 12.12.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA: Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
KARAR: 1- Davalılar Neriman ve Ayşe'ye karar 28.7.1997 de tebliğ edilmiştir. Davanın niteliği itibarıyla adli tatilde süreler işler. (HUMK.177)
Temyiz edilen karar temyiz edenlerden Ayşe ve Neriman'a 28.7.1997 günü tebliğ edilmiş ve fakat söz konusu karar yasada öngörülen (HUMK.432) 15 günlük süre geçtikten sonra 2.9.1997 tarihinde verilen dilekçe ile temyiz edilmiştir.
Kuşkusuz Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 2494 sayılı kanunla değiştirilen 432. maddesine göre, temyiz kanuni süre geçtikten sonra yapılır ise, temyiz isteminin reddine karar verme yetkisi hükmü veren mahkemeye aittir.
Ne varki Asliye Hukuk Mahkemelerince verilen kararların yasal süre geçtikten sonra temyiz edilmesi veya temyiz kabiliyetinin bulunmaması halinde dosyanın yerel mahkemece temyiz isteminin reddine karar verilmeden, Yargıtay'a gönderilmesi durumunda, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 2494 sayılı kanunla değişik 432/4. maddesine göre, bu konuda bir karar verilmek üzere, dosya mahalline geri çevrilmeden doğrudan doğruya Yargıtay'cada temyiz isteminin reddine karar verilebileceği (1.6.1990 günlü ve 1989/3 esas, 1990/4 karar sayılı) Yargıtay İçtihadı Birleştirme Genel Kurulunca karara bağlanmıştır. Bu durumda gösterilen sebeple Ayşe ve Neriman'ın temyiz isteminin reddi gerekir.
Davalılar Ali ve Eminenin temyizine gelince;
2- Nüfus Kanunun 46. maddesine göre Savcının davaya katılması sağlanmadan yargılamaya devam edilip hüküm kurulması doğru değildir.
SONUÇ: 1.Bentte gösterilen sebeple davalılar Neriman ve Ayşe'nin temyiz dilekçelerinin reddine, temyiz edilen hükmün 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma sebebine göre sair yönlerin incelenmesine şimdilik yer olmadığına, 12.12.1997 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.