 |
T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
Esas No : 1996/4021
Karar No : 1996/4667
Tarih : 26.04.1996
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm yoksulluk nafakası ve tazminat yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Toplanan delillerden, davalının kocanın önceki eşinden olma küçük çocuklarını muhtelif zamanlarda dövdüğü, ev işlerini onlara yaptırdığı ve ağır hareketlerde bulunduğu anlaşılmaktadır. Kadının bu davranışı tedip amacını aşar niteliktedir. Kocanın geçimsizlikte kusuru yoktur. Boşanmaya sebep olan hadiselerdeki kusurun tamamı davalıdadır. Yoksulluk nafakası (MK. md. 144) ile Manevi tazminata (MK md. 143/2) hükmedilebilmesi için yasanın aradığı şartlar gerçekleşmemiştir. O halde mahkemece her iki isteğinde reddine karar vermek gerekirken yasanın yorumunda ve delilerin değerlendirilmesinde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcın yatırana geri verilmesine 26.4.1996 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.