 |
T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
E. 1996/2691
K. 1996/5089
T. 14.5.1996
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
TERK NEDENİYLE BOŞANMA DAVASI
İHTARIN GEÇERLİLİĞİ
TEDBİR NAFAKASI
ÖZET: 1-Terk nedeniyle boşanma davasında, itarnı hukuki sonuç doğurabilmesi için, yasadaki diğer şartların yanında, terkin başladığı tarihten itibaren ikinci ayın bitiminde, terk eden eşe ihtar isteğinde hulunulmalıdır. Olayda, davalının terkten bir hafta sonra davet edildiği anlaşıldığından, yasal süre gerçekleşmeden yapılan ihtara göre hoşanmaya knrar verilmesi doğru değildir.
2- Boşanma davası açılmakla eş, ayrı yaşamaya hak kazanır. Mahkeme, istek olmasa da kadın ve nezdindeki çocuk için tedbir naf nn dava tarihinden geçerli olmak üzere karar altına almalıdır.
(743 s. MK. m. 132, 137, 162)
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda, mahalli mahkemece verilen hükmün temyizen mürafaa orası suretiyle tetkiki istenilmekle; dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Taraflar, son 6 ay Kırklareli'nde ikamet ettiklerine göre, yetkiye yönelik temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Dava, Medeni Kanunun 132. maddesindeki terk hukuki sebebine dayanılarak açılmıştır. İhtarın hukuki sonuç doğurması İçin, yasadaki diğer şartların yanında, terkin başladığı tarihten itibaren ikinci ayın bitiminde, terk eden eşe ihtar isteğinde bulunulmalıdır. İhtar isteği ve kararı 5.10.1994 tarihinde olmuştur. Bu durumda, terkin 5.8.1994 tarihinden önce başlaması gerekir. Dinlenen davacı tanıklarının özellikle davacının babasının sözlerine göre, davalı eş 1.8.1994 tarihinde kocasının izni ve muvafakatı ile babası evine gitmiştir. Davalının terk iradesi 1.8.1994'den bir hafta sonra kayınpederinin daveti ile belli olmuştur. O halde, yasal süre gerçekleşmeden yapılan ihtara göre boşanmaya karar verilmesi yasaya aykırıdır.
3- Boşanma davası açılmakla eş, ayrı yaşamaya hak kazanır. Mahkeme, kadın ve nezdindeki çocuk için gerekli tedbirleri, özellikle tedbir nafakasını istek olmaksızın dava tarihinden geçerli olarak karar altına almalıdır (MK.m. 137, 162).
SONUÇ Yukarıda 2. ve 3. bentte gösterilen nedenlerle temyizi olunan hükmün davalı yararına (BOZULMASINA), davalının yetkiye yönelik temyiz itirazlarının (REDDİNE), bozma nedenine göre sair yönlerin incelenmesine yer olmadığına, temyiz peşin harcın yatırana geri verilmesine, 14.5.1996 gününde oybirliğiyle karar verildi.
