 |
T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
E. 1996/10682
K. 1996/11100
T. 1.11.1996
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
TARAF TEŞKİLİ
YÖNTEMİNE UYGUN BİÇİMDE TEBLİGAT
KARAR ÖZETİ : Taraflar arasında daha önce görülen davada, davalının adresi görülmekte olan dava için Tebligat Yasasının 35. maddesinde yapılan değişiklikte eklenen fıkradaki "davalının bildirdiği" adres olarak kabul edilmez. Önceki davadaki adres, o dava için hüküm ifade eder.
(7201 s. Tebligat K. m. 35)
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda, mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; evrak okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Tebligat Yasasının 35. maddesine, 15.6.1985 gün ve 3220 sayılı Yasa ile bir fıkra eklenmiş ve daha önce kendisine tebligat yapılmamış olsa bile taraflar arasında yapılan, imzası resmi mercileri önünde ikrar olunmuş sözleşmelerde belirtilen adresler ile kamu kurum ve kuruluşları ve kamu kurumu niteliğindeki meslek kuruluşları, ticaret sicillerine ve esnaf sanatkarlar siciline verilen en son adresteki değişiklikler hakkında da bu madde uygulanır kuralı getirilmiştir. Taraflar arasında geçen boşanma davasındaki davalının bildirilen adresi yalnız o dosya hakkında hüküm ifade eder. Maddede ifadesini bulan davalının bildirdiği adres olarak esas alınamaz. Gerekli kararın tebliği açıklanan sebeple Tebligat Yasasına uygun görülmemişse de, davalının tebliğin mevzuuna muttali olduğu, münderecatını öğrendiği, hükmü temyiz ettiği ve temyizin de bu sebeple süresinde olduğu kabul edilmekle (TK. m. 32, Nizamname 51), işin esasının incelenmesine geçilmiştir.
2- Davalıya dava dilekçesi, boşanma dosyasında gösterilen adrese Tebligat Yasasının 35. maddesi dikkate alınarak tebliğ edilmiştir. Yukarıda bir numaralı bentde açıklanan sebeple tebligat geçersizdir. Yapılan usul hatası savunmayı bertaraf edecek niteliktedir (HUMK. m. 73). Mahkemece yapılacak iş, dava dilekçesini yasaya uygun biçimde davalıya tebliğ etmek, gösterdiği takdirde delillerini toplamak ve hasıl olacak sonuca göre bir karar vermekten ibarettir. Eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün ikinci bentde gösterilen sebeple (BOZULMASINA), bozma sebebine göre de diğer yönlerin incelenmesine yer olmadığına, temyiz peşin harcın yatırana geri verilmesine, 1.11.1996 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.