 |
T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
Esas no : 1995/9177
Karar no : 1995/10963
Tarih : 25.10.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, (...) gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle Hukuk Usulü Muhakemeleri Yasasının 95/2. maddesinin konuluş amacına göre hakimin iştiraki olmadan boşanma davalarında sonuç doğurmayan feragat ve kabulün bu kapsamda bulunmasına, Medeni Kanunun 134/3. maddesinde anlaşma şumulünün yalnızca boşanma ve bunun doğurcağı mali konulara yönelik olmasının yeterli bulunmasına, SONUÇ : Dava masraflarının bu kapsamda bulunmamasına göre yerinde bulunmayan temyiz isteğinin reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA 25.10.1995 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.
KARŞI OY YAZISI
Dava Medeni Kanunun 134/3. maddesine dayalı boşanma davasıdır. Dava dilekçesinde davacı davalının da boşanmaya razı olduğunu bildirmiş, nitekim davalı ilk celsede davayı kabul etmiştir.
Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 94/2. maddesinde açıklandığı üzere davalı dava açılmasına sebebiyet vermediği gibi ilk celsede davayı kabul etmiştir. Ücreti vekalet ile sorumlu tutulmaması gerekir. Bu durumda hükmün mahkeme gideri ve ücreti vekalet yönünden bozulması gerektiği kanaatindeyim. Sayım çoğunluğun Onama kararına katılmıyorum.