T.C.

YARGITAY

2. Hukuk Dairesi

Esas no : 1995/7307

Karar no : 1995/9962

Tarih : 06.10.1995

Yargıtay içtihatları bölümü

Yargıtay Kararı

DAVA : Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle (...) görüşülüp düşünüldü:

KARAR : Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle çocuk (E)'nin Medeni Kanunun 281. maddesi uyarınca öncelikle kendisine harcanacak olan geliri kendisine yeter miktarda bulunmasına göre, SONUÇ : Yerinde bulunmayan temyiz isteğinin reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA,06.10.1995 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

KARŞI OY YAZISI

Medeni Kanunun 152. maddesi gereği evin seçimi, karı ve çocukların uygun şekilde geçindirilmesi kocaya aittir. Aynı yasanın 148/2. maddesi "velayet kendisine verilmemiş olan anne baba ekonomik gücü oranında çocuğun geçim ve eğitim-öğretim giderlerine katılmakla yükümlüdür" ilkelerine yer vermiştir. O halde kendisine velayet verilmeyen tarafın çocuğun giderlerine katılması yasa gereği zorunludur. Ancak bu zorunluluk çocuğun en zorunlu giderleri ve yükümlünün ekonomik gücü ile uyumlu bir miktarla sınırlıdır.

Medeni Kanunun 281. maddesi ile öngörülen, çocuğun gelirinin öncelikle kendisinin geçimi için harcanacağına ilişkin hükmü anne-babanın nafaka veremeyecek durumda olmaları haline özgüdür. Anne-babanın gücü oranında vereceği nafakanın çocuğun gereksinmelerini karşılamıyorsa o zaman çocuğun gelirlerine başvurulabilir. Belirtilen ayrıcalı durumlar dışında anne-babanın çocuğun zorunlu giderlerine katılımın ortadın kaldırmaz. Hükmün bu nedenlerle bozulması gerekir. (Dairemizin 24.05.1995 gün 5219-6119 sayılı kararı da bu doğrultudadır) Sayın çoğunluğun çocuğun gelirinin geçimine yeterli olması halinde anne-babanın iştirak nafakası vermek zorunda olmadıklarına ilişkin görüşlerine katılmıyorum.