 |
T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
Esas no : 1995/3549
Karar no : 1995/4569
Tarih : 21.02.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm kanun yararına bozulması Adalet Bakanlığı'nın yazısı üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından istenilmiş olup evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dosyadaki belgelerden, dava konusu taşınmazların Çifteler'de bulunduğu; mahkemece celb ve tetkik olunan asliye hukuk mahkemesinin 1993/45 numaralı dava dosyasından da 50.000.000 lira değerinde oldukları anlaşılmaktadır.
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi'nin 20.10.1994 günlü 1994/9117-9888 sayılı kararında da belirtildiği üzere; Medeni Kanun'un 584/a maddesi hükmü uyarınca iştirak halinde bulunan mülkiyetin, müşterek mülkiyet haline dönüştürülmesinde Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 13. maddesi hükmüne uygun olarak taşınmazların bulunduğu yer mahkemeleri yetkilidir. Mahkemece re'sen gözönüne alınması gerekir.
Diğer yandan; Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 8. maddesinde sulh hakiminin görevleri belirlenmiştir. Aynı maddenin 1. fıkrasında, iflas davalarıyla vakfa ilişkin davalar hariç olmak üzere mamelek hukukundan doğan değer ve miktarı 2.000.000 lirayı geçmeyen davaların sulh mahkemesinde bakılacağı hükme bağlanmıştır. Medeni Kanun'a 3678 sayılı Kanun'la eklenen 584/a maddesindeki iştirak halinde mülkiyetin müşterek mülkiyete çevrilmesine ilişkin davalar mamelek hukuku ile ilgilidir. Mülkiyet biçimi değişeceğinden görevin malın kıymetine göre belirlenmesi icap eder.
Davacıya dava konusu taşınmazların değeri açıklattırılıp, (açıklama yapmaz veya kıymette ihtilaf doğarsa kıymet belirlemesi yapılıp) mahkemenin görev yönünden değerlendirilmemiş olması da doğru görülmemiştir.
SONUÇ : Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 427/6. maddesi gereğince Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nın kanun yararına bozma isteğinin kabulüne, temyiz edilme şartıyla kesinleşmiş bulunan Eskişehir Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 21.2.1995 tarih ve 1994/543-1995/140 sayılı kararın kanun yararına (BOZULMASINA), oybirliğiyle karar verildi.