 |
T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
E. 1994/5182
K. 1994/5982
T. 15.6.1994
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
EVLAT EDİNME
TEMYİZ KUDRETİ
KARAR ÖZETİ Temyiz kudretini haiz olmayanlar evlat edinemeyecekleri gibi, vasi de mümeyyiz olmayan mahcur adına evlatlık mukavelesi aktedemez. MK.nun 406/1. maddesinde belirtilen durum yalnızca mümeyyiz mahcurlar için geçerlidir.
(743 s. MK. m. 16, 253, 406/1)
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda, mahalli mahkemece verilen hüküm duruşmalı olarak temyiz edilmişse de, duruşma için davetiye pulu olmadığından duruşma isteğinin reddiyle evrak okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:
Evlat edinme hakkı şahsa bağlı haklardandır. Temyiz kudretine sahip olmayanlar, Medeni Kanunun 16 ve 253. maddeleri uyarınca irade açıklamasında bulunmayacaklarından evlat edinemezler. Medeni Kanunun 406/1. maddesinde gösterilen hal ancak mümeyyiz mahcurlara aittir. Bu sebeplerle vasi, mümeyyiz olmayan mahcur adına evlatlık mukavelesi aktedemez (Y. 2.HD. nin 30.9.1958 günlü, 3819/4306 sayılı kararı). Davacıların aile nüfus kayıtları getirtilip mahcur ile irtibatları belirlendikten sonra yukarıda açıklanan yönler gözetilerek hüküm kurmak gerekirken vesayet makamının evlat edinmeye izin verdiğinden ve vasinin mahcur adına hareket ettiğinden sözedilerek davanın reddi doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç :Temyiz olunan hükmün gösterilen nedenlerle (BOZULMASINA), bozma nedenine göre sair hususların incelenmesine yer olmadığına, temyiz peşin harcın yatırana geri verilmesine, 15.6.1994 günü oybirliğiyle karar verildi.