 |
T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
E. 1994/4610
K. 1994/6372
T. 23.6.1994
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
KAYYIMLIK KARARININ KALDIRILMASI
ÖLÜM
GAİPLİK
KARAR ÖZETİ Vakıfa ait iken, mülkiyeti mutasarruflarına geçmiş olan gayrimenkullerde, maliklerin Hazine' den başka mirasçı bırakmadan ölümleri halinde, mülkiyet mahlulen vakfına rücu edeceğine, gaiplik halinde dahi ölüme bağlı haklar tıpkı gaibin ölümü tebeyyün etmiş gibi kullanılacağına ve davacı vakfın hakkı, idaresi kayyıma tevdi edilen malın malikinin Hazine'den başka mirasçı bırakmadan ölümüne muallak bulunduğuna göre; kayyımlık kararının kaldırılmasına ve satış parasının davacıya ödenmesine karar verilebilmesi için, malikin öldüğünün veya gaip olduğunun sabit olması gerekir. Mahalle muhtarlığının belgesi, malikin öldüğünün kanıtlanması için yeterli değildir.
(2762 s. VAK. m. 29/2)
(743 s. MK. m. 34, 530)
Taraflar arasındaki davanın, Hazine dahili dava edilerek yapılan muhakemesi sonunda, mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; evrak okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:
Vakfa ait iken "mülkiyeti mütesarrıflarına geçmiş olan gayrimenkullerde maliklerin Hazine' den başka varis bırakmadan ölümleri halinde, mülkiyet mahlulen vakfına rucu eder' (Vakıflar Kanunu 29/2).
"Ölüme muallak haklar, tıpkı gaibin ölümü tebeyyün etmiş gibi kullanılır. Gaiplik kararı ölüm tehlikesi yahut son haber gününden itibaren hüküm ifade eder" (MK. 34).
Davacı vakfın hakkı idaresi kayyıma tevdi edilen malın malikinin hazineden başka mirasçı bırakmadan ölümüne muallak olduğuna göre, o kişinin öldüğünün veya gaip olduğunun belgelenmesi gerekir. Mahalle muhtarlığı belgesi malikin öldüğünün kabulü için yeterli değildir. Malikin nüfus siciline kayıtlı olduğu yer belirlenip, nüfus sicili getirtilmeden, sicilde sağ gözüküyorsa ölüm kaydının işlenmesi gaip ise gaiplik kararı ile varislerini belirler veraset ilamı getirmesi için davacıya yetki ve mehil verilmeden, Medeni Kanunun 530. maddesi şartlarının oluşmadığı da gözetilmeden davacının dava hakkının bulunduğu kabul edilerek yazılı şekilde kayyımlık kararının kaldırılmasına ve taşınmaz malın satış parasının davacıya ödenmesine karar verilmesi doğru bulunmamıştır.
Sonuç Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan sebeple (BOZULMASINA), temyiz peşin harcın yatırana geri verilmesine, 23.6.1994 gününde oybirliğiyle karar verildi.