 |
T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
Esas no : 1994/3236
Karar no : 1994/4199
Tarih : 22.04.1994
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki (Evlatlık verilmesine izin) davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm (Davacı tarafından) temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Vesayet altında bulunanlar ile küçükler ana babaları ve vasilerinin muvafakati olmadan evlatlığa alınamazlar (M.K. m. 254). Vesayet altındaki bir kimsenin evlat edinilebilmesi için vasinin izninin alınması zorunludur. Medeni Kanun'un 406/1. maddesine göre evlatlık bağının kurulması için vasinin önce Sulh Mahkemesi'nden izin alması, ayrıca alınan bu iznin Asliye Mahkemesi tarafından da onaylanması gerekmektedir. Böylece çifte bir denetim sistemi getirilmiş ve işin önemi dikkate alınarak vasi vesayet makamının özel bir kontrolüne tabi tutulmuştur (M.K. m. 406).
Vasinin açtığı bu dava Medeni Kanun'un 406. maddesinde ifadesini bulan, vesayet altındaki küçüğün evlatlık olarak verilmesi konusundaki yetki isteğini içermemekte, yasanın 256. maddesindeki evlat edinmeye izni isteğini kapsamaktadır.
Davacı (vasi) evlatlık akti yapmak üzere Sulh Mahkemesi'nden izin almamış ve Asliye Mahkemesi'nin onayına da sunmamıştır. Davanın reddine karar verilmesi, sonucu itibariyle doğrudur.
SONUÇ : Hukuk Usulü Muhakemeleri Yasası'nın 438/son maddesi gereğince red kararının gerekçesinin yukarıda belirtilen şekilde değiştirilerek (ONANMASINA), 22.4.1994 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.