 |
T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
E. 1994/1130
K. 1994/1582
T. 15.2.1994
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
BOŞANMA
MADDİ TAZMİNAT
KARAR ÖZETİ : Boşanmaya yol açan olaylarda kusursuz olup, boşanma sonucu kocasının desteğini yitiren ve beklenen yararlardan yoksun kalan kadın yararına, MK.nun 4. maddesinde yazılı hakkaniyet ilkesi de dikkate alınmak suretiyle uygun bir maddi tazminata hükmedilmesi gerekir.
(743 s. MK. m. 143/1-4)
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda, mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; evrak okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazları yersizdir.
2- Kadının, manevi tazminat konusunda açık bir isteğinin bulunmaması karşısında, bu yolda karar verilmemesinde de bir isabetsizlik bulunmamaktadır.
3- Medeni Kanunun 143/1. maddesi; mevcut veya beklenen (muntazar) bir yararı boşanma yüzünden halele uğrayan kabahatsiz karı veya kocanın, kabahatli olan eşten uygun miktarda maddi tazminat isteyebileceğini öngörmüştür. Medeni Kanunun 134/4. maddesi uyarınca boşanma sonucu kadın kocasının desteğini yitirmiştir. Boşanmaya yol açan olaylarda kusursuz olup, beklenen yararlardan yoksun kalmıştır. Bu durumda, Medeni Kanunun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi de dikkate alınarak davalı yararına uygun bir maddi tazminata hükmedilmesi gerekir. Bu yön gözetilmeden isteğin reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
Sonuç : Temyiz edilen hükmün ikinci bentte gösterilen sebeple (BOZULMASINA), bozma kapsamı dışında kalan ve temyiz edilen hususların ise (ONANMASINA), temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, 15.2.1994 günü oybirliğiyle karar verildi.
