 |
T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
Esas No: 1993/8291
Karar No: 1993/9047
Tarih: 11.10.1993
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Toplanan delillere göre davalı kadının kuaförde gelinliği ile düğün merasimine katılmak için uzun süre eşi tarafından alınması için beklediği kimsenin ilgilenmemesi karşısında davacıyı ve yakınlarını telefonla aradığı genede isteklerinin akim kaldığı anlaşılmıştır. Davalının düğüne katılması için özel kıyafeti ile yalnız düğün yerine gitmesi düşünülemez, olağanda değildir. Hatta davacının düğün evinde davranışın ne olacağı davalıyı daha da zor durumda bırakma davranışında olup olmayacağı'da düşünülebilir. Bu durumda davacı kusurlu olup davalıya atfedilecek bir kusurda yoktur. Davalı kadın Medeni Kanun'un 134/2. maddesine uyan hakkın kötüye kullanılması halinde bulunmamaktadır. Yazılı gerekçeyle boşanmaya karar verilmesi yasaya aykırıdır.
SONUÇ : Açıklanan nedenle temyiz olunan hükmün (BOZULMASINA) 11.10.1993 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.