 |
T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
E. 1993/5022
K. 1993/5566
T. 26.5.1993
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
(Adres araştırma usulü)
KARAR ÖZETİ Tebligat Yasasının 70. maddesi uyarınca; tebligat, tebliğ yapılacak şahsa bilinen en son adresinde yapılır. Bir kimsenin ikametgahı, karine olarak o şahsın nüfusa kayıtlı olduğu yerdir.
Bu durumda yapılacak iş, şahsın nüfusa kayıtlı olduğu yerden tebligata yarar adresi tesbit edilerek bu adrese tebligat yapılmalıdır.
(7201 s. Tebligat K. m. 10)
(1587 s. Nüfus K. m. 4)
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda, mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; evrak okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Taraflarla ilgili Bursa 2. Asliye Hukuk Hakimliği'nin 1978/958-1406 sayılı kararının kesinleşmediği anlaşılmaktadır. O halde kesin hüküm sebebi ile davanın reddedilmesi isabetsizdir.
2- "Tebligat, tebliğ yapılacak şahsa bilinen en son adresinde yapılır' (Tebligat Kanunu m. 10).
Nüfus Kanununun 4. maddesi; "her Türk, Türkiye'de ikametgahının veya sonradan ikametgah edindiği yerin nüfus memurluğuna kendisini yazdırmaya ve bir nüfus cüzdanı almaya mecburdur" kuralını getirmiştir. Bir kimsenin ikametgahı, karine olarak onun nüfusa kayıtlı olduğu yerdir. Taraflar İskilip nüfusuna kayıtlıdırlar. Bu durumda mahkemece yapılacak iş, davalı kocanın adresinin nüfusa kayıtlı olduğu İskilip'ten de araştırmak, karar kartonundan da kesinleşmediği anlaşılan boşanma karar Örneğini almak ve burada gösterilen en son tebligat adresini tesbit etmek, bu adreste de tebliğin imkansız olması halinde ilanen tebligat yoluna gitmekten ibarettir. Bu yön gözetilmeden eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ :Temyiz edilen hükmün gösterilen sebeple (BOZULMASINA), bozma sebebine göre de diğer yönlerin incelenmesine yer olmadığına 26.5.1993 gününde oybirliğiyle karar verildi.
