 |
T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
E. 1993/2422
K. 1993/3152
T. 1.4.1993
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
KARAR ÖZETİ Medeni Kanunun 144. maddesi gereğince yoksulluk nafakasına hükmedilebilmesi için, davacının boşanma yüzünden yoksulluğa düşüldüğünün isbatı gerekir. Yoksulluk nafakası, boşanma davasında ve bu davanın kesinleşmesinden sonra açılmış ise bu halde boşanma davasının kesinleştiği tarihte yoksulluğa düşüp düşmeyeceğinin araştırılıp, incelenmesi gerekir.
(743 s. MK. m. 144)
Taybe ile Ahmet arasındaki nafaka davasının yapılan muhakemesi sonunda, mahalli mahkemece verilen hüküm davalı tarafından temyiz edilmekle; evrak okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazları yersizdir.
2- Medeni Kanunun 144. maddesi gereğince yoksulluk nafakasına hükmedilebilmesi için, davacının boşanma yüzünden yoksulluğa düştüğünün isbatı gerekir. Davacı, boşanma davasından ve bu davanın kesinleşmesinden sonra bu davayı açmıştır. Bu nedenle, davacının boşanma davasının kesinleştiği tarihte yoksulluğa düşüp düşmeyeceğinin tatkiki gerekir. Bu yönde araştırma yapılmadan yazlı düşüncelerle davacı için yoksulluk nafakasına hükmedilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ:1- Davalının yoksulluk nafakasına yönelik temyiz itirazlarının kabulüne ve hükmün yoksulluk nafakası ile ilgili bölümünün yukarıda 2. bentte gösterilen gerekçe ile (BOZULMASINA),
2- Davalının iştirak nafakasına yönelik temyiz itirazlarının yukarıda 1. bentte gösterilen gerekçe ile (REDDİNE) ve hükmün bu bölümünün (ONANMASINA), 1.4.1993 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.