 |
T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
Esas No: 1993/13186
Karar No: 1993/314
Tarih: 25.01.1993
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Nilgün Karagüzel ile Şevket Karagüzel arasındaki boşanma davasının yapılan muhakemesi sonunda tarafların boşanmalarına dair verilen hükmün kanun yararına bozulması Adalet Bakanlığının yazısı üzerine Yargıtay C. Başsavcılığı tarafından istenilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : 3444 sayılı yasa ile değişik Medeni Kanunun 134/3. maddesine göre boşanmaya karar verilebilmesi için, evlilik birliğinin en az bir yıl sürmüş olması, başvurmaya ilişkin olmak üzere tarafların iradelerinin yargılama sırasında serbestçe açıklamış bulunmaları ve boşanmanın mali sonuçları ve çocukların durumu ile ilgili olarak mahkemeye bir anlaşma metni sunmaları yada bu husustaki anlaşmalarının tutanağa geçirilmesi zorunludur. Mahkemece açılan davada bu üç unsurun var olup olmadığı kendiliğinden (resen) araştırılacaktır.
Taraflar 2.6.1991 tarihinde evlenmişlerdir. Kanunda öngörülen bir yıllık süre dolmadan 1.8.1991 tarihinde boşanma davası açılmıştır. Bir yıl dolmadan dava açıldığına göre diğer konularda tarafların yapmış oldukları anlaşmanın sonuca etkisi yoktur. O halde davanın reddine karar verilmesi gerekirken yasanın yorumunda yanılgıya düşülerek boşanmaya hükmedilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ : Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 427/6 maddesi uyarınca Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının isteğinin kabulü ile Zonguldak 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin temyiz edilmemek suretiyle kesinleşen 16.10.1991 gün ve 1991/435-505 sayılı kararının açıklanan sebeple aleyhe etkili olmamak üzere kanun yararına BOZULMASINA 25.1.1993 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
