 |
T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
E: 1992/9599
K: 1992/9810
T: 19.10.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
ÖZET:Cinsel ilişki kurulamaması Mk.143/2 ye göre manevi zararı gerektirmez.
Muhalefet:Gerektirir. 2.7.1991 günlü 5975-9781 aynı nitelikte.
Temyiz eden:Davacı
Rezan ile Yusuf arasındaki boşanma davasının yapılan muhakemesi sonunda tarafların boşanmalarına dair verilen hüküm davacı tarafından temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre yerinde bulunmayan bütün temyiz isteğinin reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine 19.10.1992 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.
MUHALEFET ŞERHİ
Manevi Zarar kişilik hakları tecavüze uğrayanın psikolojik varlığındaki eksilmedir. Kişilik haklarına saldırı nedeniyle manevi acı duyan ruhsal dengesi bozulan yaşama sevinci azalan kimse manevi zarara uğramış demektir.
Eşler 1.6.1991 tarihinde evlenmişler dört ay beraber kalmışlardır. Bu süre içerisinde karı koca ilişkisine girememişlerdir. Davacının kız olduğu raporla tespit edilmiştir. Bu yönden davacıya atfedilen bir kusurda yoktur.
Evlenmenin çok yönlü amaçları arasında cinsel arzuları tatmin gayeside vardır. Bir genç kızın dört ay bu şekilde yaşaması sonucu ruhsal dengesinin bozulduğunun manevi acı çektiğinin kabulü gerekir. Davacı yararına MFC.143/2 maddesi şartları gerçekleşmiştir. (Dairemizin 17.1.1991 gün 10034/439 sayılı kararı ) manevi tazminat isteğinin reddi yasaya aykırı olduğu
düşüncesindeyim.
Üye
Ş.D.Kabukcuoğlu
|
