 |
T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
E. 1992/7126
K. 1992/7477
T. 29.6.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
(Üç yıllık süre)
ÖZET Boşanma sebeplerinden herhangi biriyle açılmış bulunan davanın reddine karar verilmesi ve bu kararın kesinleştiği tarihten itibaren üç yıl geçmesi halinde her ne sebeple olursa olsun müşterek hayat yeniden kurulmamışsa, eşlerden birinin talebi üzerine boşanmaya karar verilir.
(743 s. MK. m. 134/4)
A. Aydın ile A. Sevil arasındaki boşanma davasının yapılan muhakemesi sonunda, tarafların boşanmalarına dair verilen hüküm davalı tarafından temyiz edilmekle; evrak okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:
"Boşanma sebeplerinden herhangi biriyle açılmış bulunan davanın reddine karar verilmesi ve bu kararın kesinleştiği tarihten itibaren üç yıl geçmesi-halinde, her ne sebeple olursa olsun müşterek hayat yeniden kurulmamışsa eşlerden birinin talebi üzerine boşanmaya karar verilir" (MK. 134/4).
Red edilen davaya ait karar Türk Mahkemelerinden alınmış bir karar olabileceği gibi 2675 sayılı Kanunun şartları yerine getirilmek kaydıyla bir yabancı mahkeme kararı da olabilir. "Yabancı mahkeme ilamının kesin delil veya kesin hüküm olarak kabul edilebilmesi yabancı ilamın tenfiz şartlarını taşıdığının mahkemece tespitine bağlıdır' (2675 sayılı Kanun 42). Daha başka bir ifade ile o ilamın tanınması yönünde alınan Türk Mahkemesi kararı kesinleşmiş olmalıdır. Tanıma (tenfiz) isteminin ne suretle yapılacağı sözü geçen Kanunun 36, 37, 39 ve 40. maddelerinde gösterilmiş olup, 41. madde de "Tenfiz isteminin kabul veya reddi hususunda verilen kararların temyiz genel hükümlerine tabi" olduğu açıklanmıştır.
Her dava açıldığı gündeki hukuki durum çerçevesinde karara bağlanır. Bu davanın açıldığı 27.11.1991 gününde davacının dayandığı 23.9.1988 günlü İngiltere Berintal Mahkemesi kararının tanınması yönünde kesinleşmiş karar ortaya konmamıştır. Her ne kadar daha sonra 6.1.1992 gününde söz konusu ilamın tanınması hakkında Trabzon Asliye 1. Hukuk Mahkemesi'ne 199212 esas sayılı dava açılmış ve bu dava 13.1.1992 gününde karara bağlanmış isede kararın taraflarına tebliğ edilmediği ve kesinleşmediği anlaşılmaktadır. Bu yönler gözetilmeden yabancı mahkeme ilamı dayanak yapılarak boşanmaya karar verilmesi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Davalının temyiz itirazının bu sebeplerle kabulü ile hükmün BOZULMASINA,. bozma sebebine göre diğer yönlerin şimdilik incelenmesine yer olmadığına, 29.6.1992 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
|
