 |
T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
E: 1992/11274
K: 1992/11128
T: 11.11.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
ÖZET:Mücerret bir araya gelememiş olmak M.K. 143/2 uyarınca manevi tazminatı gerektirmez.
Temyiz eden :Davalı
Hülya ile Yıldırım arasındaki boşanma davasının yapıları muhakemesi sonunda tarafların boşanmalarına dair verilen hüküm davalı tarafından temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
1-Toplanan delillerle evlilik birliğinin temelinden sarsıldığı davacı tarafından ispat edilememiştir, bu sebeple boşanma davasının reddi gerekirken boşanmaya karar verilmesi doğru değil isede bu husus temyiz edilmediğinden bozma sebebi sayılmamış, yanlışlığa işaret edilmekle yetinilmiştir.
2-Medeni Kanunun 143/2 maddesi gereğince manevi tazminata hükmedilebilmesi için boşanmaya sebep olan olaylarla şahsi menfaatlerinin ağır bir surette haleldar olması gerekir. Olayda ise tarafların bir araya gelip karı koca hayatı yaşamamaları dışında bir hadise iddia ve ispat edilmemiştir, bu nedenle manevi tazminat talebinin reddi gerekirken yazılı gerekçe ile kabulü usul ve kanuna aykırıdır.
SONUÇ:: Temyiz edilen kararın gösterilen sebeple BOZULMASINA, 11.11.1992 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
|
