 |
T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
E: 1992/10859
K: 1992/11841
T: 25.11.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
ÖZET:Boşanma sebebiyle maddi tazminat.
Çalışan eşin diğerinin verdiği destek güvencesi ile işinden ayrılması maddi tazminat istemeye hak verir.
Temyiz eden:davacı
Halime ile Ali arasındaki boşanma davasının yapıları muhakemesi sonunda tarafların boşanmalarına dair verilen hüküm maddi tazminat ve yoksulluk nafakası yönünden davacı tarafından temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
1-Medeni Kanunun 143/1 maddesi "mevcut ve hatta muntazar bir menfaati boşanma yüzünden haleldar olan kabahatsiz karı veya kocanın kabahatli olan taraftan münasip maddi bir tazminat talebine hakkı vardır. Hükmünü getirmiştir. Toplanan delillerden boşanmanın kocanın kusuru ile gerçekleştiği kadının ise hiçbir kusurlu davranışının bulunmadığı anlaşılmaktadır. Davacı çırçır fabrikasında çalışırken kocasının verdiği güvence üzerin evlilikten çok kısa bir süre sonra işinden ayrılmıştır. Boşanma sonucuda kocasının desteğini yitirmiştir. Bu durum kadının muntazar (beklediği) menfaatinin haleldar edildiğini göstermektedir. O halde mahkemece medeni kanunun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkeside dikkate alınarak münasip bir maddi tazminata hükmedilmesi gerekmektedir.
2-Davacı son oturum, boşama sonucu yoksulluğa düşeceğini ifade etmiştir. 3444 sayılı yasa ile değişik medeni kanunun 144. maddesinde ifadesini bulan yoksulluk nafakasının dava dilekçesi ile veya yargılamanın herhangi bir aşamasında yazılı yahut sözlü olarak istemesi imkan dahilindedir. Sözlü isteklerin hüküm ifade edebilmesi için tutanağa geçirilmesi yeterlidir. Kadının düzenli bir geliri ve herhangi bir mal varlığı yoktur. Boşanma sonucu yoksulluğa düşeceğide toplanan delillerle sabittir. Yoksulluk nafakasına hükmedilebilmesi için yasanın aradığı şartlar oluşmuştur.
Açıklanan sebeple davacı yararına uygun miktarda yoksulluk nafakasına hükmedilmesi zorunludur.
Bu yönler gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ:: temyiz edilen hükmün açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 25.11.1992 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
|
