 |
T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
E. 1992/1075
K. 1992/1876
T. 18.2.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
ÖLÜNCEYE KADAR BAK1M AKTİ VE TAPU KAYDININ
İPTALİ
ÖZET: Borçlar Kanununun 511. maddesi, bakım alacaklısı yönünden gerçek kişi olması dışında özel bir nitelik ön-görmemiştir. Bakım alacaklılarının akit anında özel bakıma muhtaç durumda olmasını aramak kanunda bulunmayan bir unsur ilave etmek olur. Aksi kararlaştırılmadıkça aktin, bakım alacaklısına sağladığı menfaatler sosyal duruma uygun ikamet, beslenme ve giyinme, görüp gözetme ihtiyaçlarının karşılanmasıdır (BK. 514). Bu ihtiyaçların karşılanmasına sağlayacak maddi desteğin ne olacağını önceden kestirmek mümkün olamaz. Hayatın idamesi için gerekli asgari şartları sağlayacak nafakaya borçlu olabilecek kimse ile ölünceye kadar bakma akti yapmayı engelleyen bir kanun hükmü yoktur.
(818 s. BK. m. 511, 514)
M. Kemal ile Emine ve Mustafa arasındaki ölünceye kadar bakma aktinin ve tapu kaydının iptali davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hükmün temyizen murafaa icrası suretiyle tetkiki Mustafa tarafından istenilmekle, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Borçlar Kanununun 511. maddesi, bakım alacaklısı yönünden gerçek kişi olması dışında özel bir nitelik öngörmemiştir. Bakım alacaklılarının akit anında özel bakıma muhtaç durumda olmasını aramak kanunda bulunmayan bir unsur ilave etmek olur. Aksi kararlaştırılmadıkça aktin, bakım alacaklısına sağladığı menfaatler sosyal duruma uygun ikamet, beslenme ve giyinme, görüp gözetme ihtiyaçlarının karşılanmasıdır (BK. 514). Bu ihtiyaçların karşılanmasını sağlayacak maddi desteğin ne olacağını önceden kestirmek mümkün olamaz. Hayatın idamesi için gerekli asgari şartları sağlayacak nafakaya borçlu olabilecek kimse ile ölünceye kadar bakma akti yapmayı engelleyen bir kanun hükmü yoktur.
Kaldı ki bu aktin hedefi nafaka veya ahlaki görevler kadar bir maddi destek elde etmek değil, taraftarın bilhassa bakım alacaklısının sosyal durumuna uygun bir bakım elde etmektir. Bu sebeplerle mirasçı olabilecek kimselerle yapılmış olan Ölünceye kadar bakma aktinin in'ikadı sırasında özel bakıma muhtaç bulunmamak veya akitten sonra çok kısa yaşamak, bu aktin geçersizliğini kabule yeterli değildir.
Davacı, tarafı olduğu ölünceye kadar bakma aktinin muvazaa olduğunu kabule yeter bir delil getirmemiştir. Bu halde davalının Emine'nin iktisabının dayanağı olan ölünceye kadar bakma aktinin geçersiz kabul edilmesi doğru olamaz.
Öte yandan, "Tapu Sicilindeki kayda hüsnüniyetle istinat ederek mülkiyet veya diğer bir ayni hakkı iktisap eden kimsenin bu iktisabı muteber olur" (MK. 931). Davalı Mustafa'nın iyi niyetli olmadığını gösteren bir delilde yoktur. Davanın reddi gerekirken kabule karar verilmesi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: : Davalı Mustafa'nın temyiz itirazının bu sebeple kabulü ile hükmün BOZULMASINA, duruşma için takdir olunan ikiyüzellibinlira vekalet ücretinin davacıdan alınıp Mustafa'ya verilmesine, 18.2.1992 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
|
