 |
T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
E: 1992/10035
K: 1992/12060
T: 26.10.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Yağızcan Güngör Kayyımı Neşecen Kaya ile Evgin Cumali ve ark. arasındaki babalık davasınınyapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
KARARI : 1- Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olması, delilerin takdirinde bir yanlışlık bulunmamasına göre aşağıdaki bendin dışında kalan sair temyiz itirazları yersizdir.
2- Mahkemece babalığa hüküm verilip kesinleşmesiyle daha evvel çoğun menfaatlerini korumak üzere tayin edilen kayyımı görevi sona erer ve kayyımlık kalkar.
Babalık davası bittiğinde mahkemenin çocuğunun ana veya bananın velayeti altında bırakılmasını faydalı görmezse kayyımın görevi sona erer ve kayyımlık kalkar.
Babalık davası bittiğinde mahkemenin çocuğun ana veya bananın veyaleti altında bırakılmasını faydalı görmezse kayyım yerine bir vasi nasbedeceği Medeni Kanunun 298/2. maddesinde göstearilmiştir.
Babalığına hükmolunan Cengiz Cumali'nin öldüğü ve ortada bir evlilik birliği bulunmadığı gözöününde tutularak 1987 doğumlu küçük Yağızcan'ın annesinin velayetinde bırakılmasına bu faydalı ve mümkün görülmeyip çocuğun vesayet altına alınması gerekiyorsa gerekçesi de gösterilerek hükmün kesinleşmesinden sonra vasi tayini için Sulh Hukuk Mahkemesine bildirilmesine karar verilmesi gerekir.
Bu yön gözöününde tutulmayarak velayetin boşlukta bırakılması usul ve kanuna aykırıdır.
SONUÇ: : 1 - Temyiz edilen kararın 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA
2 - Sair temyiz itirazlarının 1. bentte gösterilen sebeple reddi ile hükmün bozma dışında kalan bölümlerinin onanmasına oybirliğiyle karar verildi.
|
