 |
T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
E: 1991/4314
K: 1991/6774
T: 24.04.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Kamu Hukuk tarafından açılan korunma kararı davasının yapılan muhakemesi sonunda davanın kabulüne dair verilen hükmün kanun yararına bozulması Adalet Bakanlığının yazısı üzerine C. Başsavcılığı tarafından istenilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Mahkemelerin görevleri kanunla düzenlenir (Anayasa 142). Hiç kimse veya organ kaynağını Anayasa'dan almayan bir devlet yetkisini kullanamaz (Anayas 6). Sulh mahkemelerinin görevleri Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 8. maddesinde genel olarak belirlenmiş, diğer bazı kanun ve hükümlerde orada gösterilen işlere bakma görevinin sulh mahkemesine ait olduğu açıklanmıştır. Bunlar dışında kalan tüm adli uyuşmazlıkları karara bağlama görevi 8.4.1924 tarihli 469 sayılı Mehakimi Şer'iyenin İlgasına ve Mehakimin Teşkilatına Ait Ahkamı Muaddil Kanun'la asliye mahkemelerine verilmiştir.
2828 sayılı "Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme kurumu Kanunu" ile mahkemelere verilen görevin hangi mahkemece yerine getirileceği açıklanmamıştır. Böyle olunca yukarıda açıklanan kurallar çerçevesinde, dava şartı olan görevin asliye hukuk hakimine ait olduğunun re'sen gözetilmemesi usul ve kanuna aykırıdır.
Bu yanılgıya rağmen sulh hukuk mahkemesi kararının temyiz edilmeden kesinleştiği anlaşılmış olmakla Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının temyiz itirazının kabulü gerekli olmuştur.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan sebeplerle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün HUMK.nun 427/7. maddesi uyarınca hukuki sonuçları saklı kalmak kaydıyla kanun yararına BOZULMASINA 24.4.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
